હેન્ડસમ પોયરાની યાદીમાં પહેલો પુનિત,
અદ્દલ કાનુડા જે વો છેલછબીલો પુનિત.
નથી શરમાતો મિત્રો સામે સેન્ટી થતાં,
યજ્ઞેશનો જીગરજાન ને બાવલો પુનિત.
ખૂબ અંગત મિત્રોથી ઘેરાયેલો અને,
અર્હમ-મિલી-મમ્મીનો વહાલો પુનિત.-
जरूरत पडी तो खून बहा देंगे,
जैसे तलवार की मयान तिरंगा।
वीरता,शांति,हरियाली का प्रतीक,
गर्व है हमारा अभिमान तिरंगा।
चलो घर घर लहरायें हम सब,
हर भारतीय का ध्यान तिरंगा ।-
ઘરેઘરમાં લ્હેરાવી દેશનું અભિમાન વધારી દઈશું,
તિરંગાની અનોખી શાનમાં કુરબાન થઈ જઈશું.
વીરતા, શાંતિ ને હરિયાળી છે દેશની ઓળખાણ,
તસ્વીર જો કોઈ બગાડે એની તો જાતને ધરીશું.
જ્ઞાન-વિજ્ઞાન તો લોહીમાં મળ્યું છે પુરાતનકાળથી,
ચાલો મળીને વાયદો કરીએ, એનું રક્ષણ કરીશું.
સર્વોપરી,સર્વોચ્ચ,સર્વસ્વ છે "ભારત" દેશ અમારો,
વિશ્વનાં ખૂણેખૂણામાં લાગણી ફેલાવીને રહીશું.-
खुले आसमान को छुआ है कभी?
नहीं ना,
अपने आप को दिलासा देने की बात है,
आसमान अपना है, मेरा है,
आसमान कहाँ किसी का होता है?
वो तो सब का होता है,
किसी ने हाथ फैला के
पुकार दिया,
वो हमेशा साथ देने का वादा
कर के गरजता है,
वो अकेला रहकर भी
सबका,सब कुछ समेटता है,
बिलकुल
तुम्हारी ही तरह....
-
કેટલો જો શામળો થૈ મેહુલો વરસ્યો!
બાંવરો ને આકળો થૈ મેહુલો વરસ્યો.
તરબતર,તરબોળ કરશે એમ ખાત્રીથી,
સાવ જાણે આંધળો થૈ મેહુલો વરસ્યો.
પ્રેમમાં ડૂબી અને ભૂલી ગયો ખુદને,
હાંફળો ને ફાંફળો થૈ મેહુલો વરસ્યો.
શીખવે ભીનાશ સાચવતા મહીંથી એ,
એટલે તો વાદળો થૈ મેહુલો વરસ્યો.
સાવ લથબથ ભીતરેથી ભીંજવી મૂકી,
એટલો બેબાકળો થૈ મેહુલો વરસ્યો.
-
અનય થાય એવી બની એક બીના,
પ્રલય થાય એવી બની એક બીના.
નયન ને નજર એક સાથે મળી ગ્યા,
પ્રણય થાય એવી બની એક બીના.
કો' જોડાણથી તો ડરી જાય ડર પણ,
અભય થાય એવી બની એક બીના.
નિરાકાર ધારણ કરે ઘાટ જાણે,
અલય થાય એવી બની એક બીના.
બધે તો ગવાશે હવે પ્રેમ મહિમા,
સંચય થાય એવી બની એક બીના.-
બાંધેલું ઘર તો કયારનુંય કાટમાળ થયું,
કરેલી જે દિવાલ એ ઉભી છે અડીખમ.
--ગિરીશ ઠક્કર-
ईतनी कट्टरता तुम कहाँ से लाते हो ?
हे नरभक्षीओ ! तुम कहाँ से आते हो ?
कीतनी बेरहमी से गला काट दिया !
ईतनी हैवानियत कहाँ से लाते हो ?
सर तन से जुदा ? कहाँ पर लीखा है ?
किताब कौन-सी तुम पढकर आते हो ?
उपरवाले का कुछ ख़ौफ़ रखो पिशाचो !
क्यों उसीके नाम से आतंक मचाते हो ?
कहाँ से होगी तुम्हारे गुनाहों की भरपाई ?
क्या पुन्य तुम ईतने कत्लों से कमाते हो ?
--गिरीश ठक्कर-
એકદમ ધોધમાર વરસાદ પછી,
વાતાવરણ તરબતર થયું હોય,
અને
ઝાડી ઝાંખરામાંથી
એક શાંત, નિશ્ચલ ટપકવાનો અવાજ હોય ને?
અદ્દલ
એમ તમે મારામાં આવો ને?
શાંત,
નિશ્ચલ,
નિઃશબ્દ...
-
જો ને ચોમેર મ્હોરી ગ્યા છે ગરમાળા,
ચાલો સાથે ખોલીએ ભીતર અજવાળા.
તૂટેલા સપનાં ઊંચકવા અઘરાં લાગે,
ભાર ઉઠાવી પીડા ચાલે છે પગપાળા.
ઊંડાણે ઉતરી ખોઈ બેઠા હોવાપણું,
સ્થાપી દીધા છે ત્યાં યાદોના પરવાળા.
આખેઆખી કવિતા સ્ફૂરી ગૈ હળવેથી,
કરવા બેઠા જ્યારે શબ્દોના સરવાળા.
એક ભરોસે મીરાં,એ જ ભરોસે હું છું,
આંસુના મણકાની ચાલુ છે જપમાળા.
-