ഇടയ്ക്കിടെ നിനച്ചിരിക്കാത്ത നേരത്ത് കാലം തെറ്റി പെയ്തിറങ്ങും.
ഋതുഭേദങ്ങൾ നിശ്ചയമില്ലാത്ത ഭ്രാന്തി മഴ.

അതു ചിലപ്പോൾ പുതുതായി മൊട്ടിട്ടവയൊക്കെയും തല്ലിക്കെടുത്തി ചതച്ചു കുത്തി പെയ്യും, തോരാതെ....
വേനലിന്റെ ധിക്കാരിയായ വിപ്ലവകാരിയും നിലനിൽപ്പില്ലാതെ നിലം പതിക്കും. വാക തീർത്ത ചുവന്ന വസന്തം വൈരാഗ്യം മറന്ന് കൂടെയൊഴുകും.

കാറും കോളും കുറച്ചൊന്നൊഴിയുന്നത് നോക്കി പുഴ നീന്തി അടുത്തെത്താൻ ചിലർ തോണിയുടെ അമരമേന്തും.
അതിജീവനത്തിന്റെ ആ അമരക്കാരുള്ളിടത്തോളം ഭ്രാന്തി മഴ തകർത്ത് പെയ്യട്ടെ.

-

.....

-

അമ്മ...

-

കരയോടുള്ള അടങ്ങാത്ത പ്രണയം ഉള്ളിലൊതുക്കി കടലിന്റെ ആഴങ്ങളിൽ കൂനിക്കൂടാറുണ്ട് തിരകൾ. ഒടുവിൽ, തീവ്രനുരാഖം അതിർവരമ്പുകൾ ഭേദിക്കുമ്പോൾ അവളെ വാരിപ്പുണരാൻ തീരമണയുന്ന തിരകളുടെ കാഴ്ച്ച 'true love never give up' എന്ന് ഊന്നിപ്പറയുന്നുണ്ടാവും.

വിയർപ്പിന്റെ മണമുള്ള രോമപ്പൂടകൾ തലോടി അപ്പന്റെ മാറോടു തല ചേർക്കുമ്പോൾ 'comfort zone' എന്ന് മനമറിയാതെ മന്ത്രിക്കും.

ചില മാത്രയിൽ നെറുകയിൽ അമരുന്ന അമ്മയുടെ ചുംബനം 'pain Killer' ആകുന്ന മന്ത്രികതയും....

പ്രതീക്ഷക്കുമപ്പുറം ജീവിതത്തിനു നിറം ചാർത്തുന്നവ..

-

ഒരു ഞാനുണ്ട്
പുറംലോകത്തിന് തീർത്തും അന്യമായ വന്യമായ എന്നെ ചേർത്ത് പിടിക്കുന്നൊരു ഞാൻ.
ഈഗോ -കൾ അഴിച്ചു വെച്ച് ചിലതിനൊക്കെ തുറന്ന് മാപ്പ് ചോദിക്കുന്ന ഞാൻ.
പലതും മറന്ന് ചിലരെ മാറോടുചേർത്ത് പിടിക്കുന്ന ഞാൻ.
മനസ്സുപാറയുന്നതെന്തോ അത് ചെയ്യാൻ ലേശം മടിയില്ലാതെ തുനിയുന്ന ഞാൻ.

ആ എന്നോളം എനിക്കിഷ്ടം മറ്റൊന്നില്ല.

-

........

-

Cause of my tear jerking laughter but may, cause of my headache. Yes! they are the constants in my life with mine same nut gone mental state.
A day to remember their terrible annoyances.
Happy International Friendship day

-

Black always dominates, white surrenders. Perfect blend of supremacy and the meek creates a 'Complexity'. That's why our flashbacks are in 'black & white'. No one can deprive it from us. We can't recreate it as much perfect as in the past and refill it with new colours of emotions. It is constant. I love that complexity more than simplicity.

-

'ഗുൽമോഹർ' എന്നും പ്രകൃതിയുടെ വിപ്ലവമാണ്. വേനൽ വസന്തമാക്കുന്ന വിപ്ലവം.
വേനലിനൊടുവിൽ വിരിഞ്ഞതൊക്കെയും കൊഴിഞ്ഞൊഴിഞ്ഞ് പാതകളിൽ ചുവന്ന വസന്തം തീർക്കുന്ന വിപ്ലവകാരി.

വിപ്ലവകാരിയായ സഖാവിന്റെയും സഖിയുടെയും മനസ്സിന്റെ വിപ്ലവത്തിന് തണലും കൂട്ടുമായ ആ ചുവന്ന വസന്തം വഴിയോരങ്ങളിൽ അവരാൽ തന്നെ ഞെരിഞ്ഞമർന്ന് രക്തസാക്ഷിത്വം വരിക്കും.

പുതുതായി മൊട്ടിട്ട വാകയും കൊടിയവേനലിലും വാടാതെ
വിപ്ലവത്തിന്റെ പാരമ്പര്യം ഉള്ളിൽ പേറി ചുമന്നു തുടുത്തു.

-

എന്നിൽനിന്നും കാതങ്ങളകലെ പറക്കുന്ന പക്ഷികളെ ഒരു പൊട്ടുപോലെ കാണാം.
അനന്തമായ നീലാകാശത്തിലെ ഇടക്കിടെയുള്ള വെള്ളമേഘങ്ങളെ കണ്ണുകൾ ഒപ്പിയെടുക്കുന്നുണ്ട്.
അലതല്ലുന്ന ആഴക്കടലിന്റെ, ദൂരെ ഇരമ്പുന്ന തിരകളെ കാണാം, കേൾക്കാം.
എണ്ണമറ്റ മണൽത്തരികളിൽ കുറച്ച് എടുത്ത് ആ കടൽക്കാറ്റിന്‌ ഏൽപ്പിച്ച് കൊടുക്കാം.
നിലാവിൽ ആ കുഞ്ഞുനക്ഷത്രങ്ങൾ കൈയ്യെത്താത്തിടത്തിരുന്ന് കണ്ണുചിമ്മുന്നത് കണ്ട് ഞാൻ ചിരിക്കും.

എങ്കിലും തൊട്ടടുത്ത് ഒരു വിളിക്കപ്പുറമുള്ള അയാളുടെ ഉള്ളിൽ എന്താണെന്നത് ഇന്നും എനിക്ക് അവ്യക്തമാണ് . മനസ്സുകൾ അത്രയേറെ ദൂരത്തിലായിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു. അത്രമേൽ ഒരുപാട് കാതങ്ങളകലെ.

-