शब्दांचे प्रेमळ शेले
मी कधीची विणते आहे
निःशब्द राहुनी ऐसे
मौन खोलवर रुजते आहे..!

-

तुझे पान आणिक फुलेही तुझी
तुझ्या या नद्या झाड वेली तुझी
तुझे दिवस आणिक तुझ्या या निशा
तुझी सर्व सत्ता तुझ्या या दिशा...!

-

आयुष्य समृद्धीसाठी..
काही अनुभव गरजेचे असावेत कदाचित.....!

-

कुंभारा सारखा गुरू नाही रे जगात
वरी घालितो धपाटा आता आधाराला हात

आधी तुडवी तुडवी मग हाते कुरवाळी
ओल्या मातीच्या गोळ्याला येई आकृती वेगळी
घट जाती घरोघरी,घट जाती राऊळात

कुणी चढून बसतो गाव गौरीच्या मस्तकी
कुणी मद्यपात्र होतो राव राज्याच्या मस्तकी
आव्यातली आग नाही पुन्हा आठवत

कुणी पूजेचा कलश कुणी गोरसाचा माठ
देता आकार गुरूने ज्याची त्याला लाभे वाट
घट पावती प्रतिष्ठा गुरू राहतो अज्ञात....

ग दि माडगूळकर

सर्वाना गुरुपौर्णिमेच्या हार्दिक शुभेच्छा

-

तुझ्या कडे तुलाच मागणे
वेड्यागत आहे का....?
मग,
तूचं चराचरात असूनही
मला सर्वस्व मानणे
हे ही वेड्यागतच नाही का....!
-----अमिता

-

होऊ दे ना दहन...
त्या हर एक अवगुणांचे,
दूषप्रवृत्तीचे,दूषविचारांचे
होऊ दे ना दहन.....
नतद्रष्ट त्या विचारांचे
क्षुद्रात क्षुद्र त्या वासनांचे
होऊ दे ना दहन....
माणसातल्या श्वापदाचे
अन श्वापदी त्याच्या कर्माचे
होऊ दे ना दहन
साऱ्या अक्षम्य कृत्यांचे
खरचं होऊदे दहन
मनात वसल्या रावणाचे...

-

नजर तुझी नजरेस
थेट अशी भिडते
काय बिशाद आरशाची
प्रित त्याची ही नडते....

-

दुष्काळाचा विखार
हिरवाईने झाकूया,
दोन झाडं प्रेमानं
दारी खरचं लावूया,
तुमच्या आमच्या भवतालचा
दुष्काळ कणभर संपवूया...

-

चिंब चिंब भिजवून जातो
आषाढ घन
अवती भवती दरवळत फिरते
ओढाळ मन...

-

क्षण निघून गेल्यावर ते ना उरते मागे काही
पळ झुकता होतो थोडा अन ठसठस मागे राही

ठिगळ जोडुनी अंधाराचे, बसलेला का कोणी
दर्द जरासा सरतो आणिक मुसमुस मागे राही..


©अमिता पैठणकर"गौरी"

-