ರಾತ್ರಿಯೆಲ್ಲಾ ಬೊಬ್ಬಿರಿದ ಮಳೆಗೆ ನಲುಗಿ
ಮುಂಜಾವಿಗೆ ಮರುಜನ್ಮ ಪಡೆವ
ಜೀವ ಚೈತನ್ಯವ ಇಳೆಯೆಂಬ ಇವಳಲ್ಲಿ
ಕೈಗಡ ಕೇಳಲಾ.?

-

ಇರುಳೆಂಬ ಮಸಿಗೆಂಡದ
ಚೂರೇ ಚೂರು ಅಂಚನು ಮುರಿದು
ತೇಯ್ದು ಕಣ್ಮಸಿಯಾಗಿಸಬೇಕು
ಹಗಲು ತೊಡುವ ನನ್ನವರ ಬಣ್ಣ ಬಣ್ಣದ
ವೇಷಗಳೆಲ್ಲಾ ಮೊಬ್ಬಾಗುವಂತೆ
ಗಾಢ ಕಪ್ಪಿನಲಿ ರೆಪ್ಪೆಯಂಚನು
ಉಜ್ಜಿ ತೀಡಬೇಕು.!

-

ನೀನಿದ್ದಿ; ನಾನಿನ್ನೂ
ಉಸಿರಾಡುತ್ತಲೇ
ಇದ್ದೇನೆ.!

-

ಇನಿತು ರಾಗದಲೆನ್ನ
ಮನವ ಕದ್ದವಳವಳು
ಬೆಳ್ಳಿ ಮುಗಿಲಂಚನೇ ಹೋಲ್ವ
ಸೌಂದರ್ಯ ಶಿಖರ
ಬೆಳಂದಿಗಳನರೆದು
ಮೈ ಮೆತ್ತಿಕೊಂಡವಳು
ಚೆಲುವ ನಗೆಯನು ಚೆಲ್ಲಿ
ಚಂದಿರನ ಕೊಂಡವಳು

-

ಅವರ ಮುಖವಾಡಗಳಿಗೆ
ಸೊಬಗು ಮೆತ್ತಿದಂತೆಲ್ಲಾ.,
ನನ್ನ ಮುಗ್ಧತೆಯ ಚಹರೆಗೆ
ವಿಲಕ್ಷಣದ ಬಣ್ಣ .!

-

ನಾವು ಹೀಗೆಯೇ;
ಕೊಳೆಯೆಲ್ಲಾ ತೊಳೆದ ನೀರನ್ನೇ
ಕೊಳಕು ಗೊಚ್ಚೆ ಎನ್ನುತ್ತೇವೆ,
ತುಳಿದ ತಿಪ್ಪೆ ಪಾದಕ್ಕಂಟದಂತೆ ಕಾಯ್ದ ಚಪ್ಪಲಿ
ಗ್ರಹಚಾರ ಕೆಟ್ಟು ಜಗುಲಿಗೆ ಕಾಲಿಟ್ಟರದು ಕನಿಷ್ಟ,
ಅದನ್ನು ಶ್ರದ್ಧೆಯಿಂದ ಹೊಲೆದವನ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಬೆರಳು ನನ್ನ ತಾಕಿದರದು ಅನಿಷ್ಠ

-

ಭಿಕಾರಿಯ ಬಡ ಕುಟೀರದೊಳಗೆ
ಬೀಡು ಬಿಡುವವರಲ್ಲಿ ವಿನಂತಿ
ಹೃದಯವಿರುವಷ್ಟೇ ತೂಕದ
ಪ್ರೀತಿಯಿದೆ ಅದರೊಳಗೆ;
ಇದರ ಹೊರತಿನ್ನೇನು ತಡಕಾಡದಿರಿ
ಅಂಗುಲದಗಲದ ಕೋಣೆಯೊಳಗೆ

-

ನಿಶ್ಯಬ್ಧ ಇರುಳಿನಲಿ
ಅದೇನೋ ಜೋರು ಸದ್ದು,
ಪಾಪ ಯಾರ ಗುಂಡಿಗೆಯೊಳಗಿನ
ಪ್ರೇಮ ನಂಬುಗೆಯ ಸೀಸೆಯೋ
ಕೈ ಜಾರಿರಬೇಕು.!

-

ನೀ ಮೌನಿಯಾದಾಗ
ನಾನದೆಷ್ಟು ಖಾಲಿಯೆಂದರೆ,
ಕಳೆದು ಕೂಡಿದರೂ
ಕೂಡಿ ಕಳೆದರು ಸೊನ್ನೆಯೇ
ಹೆಚ್ಚು ತೂಗುತ್ತದಾಗ ನನಗಿಂತ

-

ತೀರಾ ಕಹಿಯೆನಿಸುವುದು
ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ., ಎಷ್ಟೆಂದರೆ
ಹೃದಯಕೂ ಒಗ್ಗಡಿಕೆ ಬರುವಷ್ಟು
ಅದ್ಯಾವ ಪಾಕದಲಿಳಿಸಿ ಸಿಹಿಗೊಳಿಸಲಿ
ಕಡುಗಹಿಯುಂಡ ಭಾವದುಂಡೆಯ.!

-