ହେ କୃଷ୍ଣ
ସୁନ୍ଦର ହେବ କି ଅଜଣା ସଂସାର ଏ
ତୁମ ସୃଷ୍ଟ ଭୌତିକ ପରିଧି ତଳେ
ଭାବ କି ବୁଝିବେ ଶବ୍ଦ ବି ଅବୁଝା
ପ୍ରେମ ହବ କି ନା ତୁମ ପରେ
ଏକ ଶବ୍ଦ ଏକ କଥାର ଆକାର
ଭାଷାର ସଙ୍ଗୀନ ସ୍ୱରେ
ତଥାପି କହିବି ତୁମକୁ ଜାଣିବି
ତୁମେ ବୁଝ କି ନ ବୁଝ ଧାରେ

ହେ କୃଷ୍ଣ
କଳ୍ପନା ପରେ ବି କଳ୍ପିତ ନ ହୁଏ
ତୁମ ମାୟାର ମୋହରେ ମହି
କେମିତି ରଙ୍ଗରେ ରଚିଲ ନାଟକ
ମାୟା ମଞ୍ଚରେ ଦର୍ପଣ ଧରି
ତୁମ ମାୟା ବି ଏ ପରେ ନାହିଁ//
କାହିଁ କହୁନ ହେ କୃଷ୍ଣ ତବ ମୋହ ରସ
ଏ ସୁଗନ୍ଧ ଜାତକ ଜ୍ୟୋତ୍ସ୍ନାରେ
ଆଉ କାହିଁ ଏ କି ମିଳିବ ମହକ
ହେବ ମୋ ପୁରକ ମୁଁ ତୁମ ପ୍ରତି ହେ

-

ସଂସାର ତୁମ ଭିତରେ ତୁମେ ସଂସାରରେ
ଆସିବ କି ପ୍ରଭୁ କେବେ ଏ ଶରୀର ପରେ
ନାମ ତୁମ ଦେବ ଦେହେ ଶବ୍ଦ ଚାତୁରିର
ସଜାଇ ଦେବ ଶବ୍ଦ ମଧ୍ୟେ କୃଷ୍ଣ କିଶୋରୀର

-

ହେ କୃଷ୍ଣ
ହୃଦୟ ବିରହ ଭଙ୍ଗେ ଶ୍ରବଣେ ତୁମ ମାୟା
ଶରୀରେ ସଂସାର ଚକ୍ର ଘେରେ ତୁମ ଅନୁଭବ କାୟା

-

ଲୋଭି ହେଉନାହିଁ କି ଏ ମନ ପ୍ରଜାପତି
ଆଖି ରଖୁଥିବ ପ୍ରଭୁ ଏ ତୁମ ସମ୍ପତ୍ତି
ମାଂସ ପିଣ୍ଡୁଳା ଟାଏ
ପଞ୍ଚ ଭୂତେ ଶବ ମିଶୁ ନ ମିଶୁ ଯେ
ମନ ଶ୍ରୀଚରଣେ ଥାଏ

ଲୋଭି ହେଉନାହିଁ କି ଏ ବୁଦ୍ଧିର ଆକୃତି
ଆଖି ରଖୁଥିବ ପ୍ରଭୁ ଏ ତୁମ ସମ୍ପତ୍ତି
ଶବ ଜିଅନ୍ତା ଟାଏ
ଚେତନା ତୁମର ଚୈତନ୍ୟ ନ ଲଭୁଣୁ
ବୁଦ୍ଧି ପୀତାମ୍ବରୀ ଗାଏ

ହେ କୃଷ୍ଣ//

-

ହେ କୃଷ୍ଣ
ଆତୁର ଏ ଶବ୍ଦ କୋଷର ସଂଯମ ସବୁ
କରିବାକୁ ଶ୍ରୀ ପଦ ବନ୍ଦନା
ଭାବାତୁର ସାୟଂ ସକାଳ ସବୁ
ହେବାକୁ ତବ ଅନୁରାଗେ ମଧୁ ଭବ ମୂର୍ଚ୍ଛନା

-

ଜ୍ୟୋତ୍ସ୍ନା ଭିଜା କଳ୍ପନା ସବୁରେ
ଜହ୍ନର ବିଚଳିତ ଇଙ୍ଗିତ
ଯେମିତି ଅନୁଭବର ବେଳାଭୂମିରେ
ତୁମେ ପରିକଳ୍ପନାର ସମୀପ
ଅଜାଣତରେ ଇର୍ଷାଳୁ ସ୍ମିତହାସ୍ୟ
ପୁଣି ସନ୍ଧ୍ୟାର ଉଷ୍ଣ ଆକର୍ଷଣରେ
ଲୀଳା ପୁରୁଷଙ୍କ ରହସ୍ୟ
ଘଞ୍ଚ ବାଦଲର କୋରଡ଼ରେ
ପୀତାମ୍ବରୀ ସୂକ୍ଷ୍ମ ସୁଗନ୍ଧ
ପ୍ରେମର ପୁନେଇଁ ମହକରେ
ଦେଇ ହଜିଯାଅ କୃଷ୍ଣ ସ୍ପର୍ଶ

-

ଏ ଗ୍ରୀଷ୍ମର ସତେଜତାରେ
ବେଳେ ବେଳେ ଇଚ୍ଛା ହୁଏ ଲେଖିବାକୁ
କିଛି ଶବ୍ଦ କିଛି ଭାବନାର କିଛି ପ୍ରଚ୍ଛଦପଟ ମୂହୁର୍ତ୍ତ
ପୁଣି ହଜିଯିବାକୁ ଇଚ୍ଛା ହୁଏ
ଏ ଭାବନାର ସଙ୍ଗୀତରେ
ନିଃସଙ୍ଗତାର କୋଳାହଳରେ
ତାତିର ସ୍ନିଗ୍ଧ ଆର୍ଦ୍ରତାରେ
ବ୍ୟାକୁଳତାର ସରୋବରରେ
ମୋ କଳା ଠାକୁରଙ୍କ ସୁଗନ୍ଧରେ
ପ୍ରେମର ଚନ୍ଦନ ଚାଞ୍ଚଲ୍ୟରେ
ଚତୁର୍ଦ୍ଦଶୀର ଚାମରରେ
କିଛି ବୁନ୍ଦା ମେଘୁଆ ଶିହରଣରେ
କିଛି ଶବ୍ଦରେ
କିଛି ଭାବନାରେ

-

ଆକର୍ଷଣର ଅନୁରୋଧରେ ଉତ୍ସୁକତାର ଆବରଣ
ଅନୁଭବର ଆକଳନରେ ଆର୍ଦ୍ରତାର ମିଳନ
ମିଳନର ଭିନ୍ନତାରେ ବାସ୍ତବର ସମୀକରଣ
ସମୟର ଏ କେମିତି ପରିବର୍ତ୍ତନ

-

ଭୌତିକ ଜଗତରେ ପରିଣତି
ତ୍ୟାଗର ପ୍ରଖର ସ୍ରୋତରେ
ଯେବେ ଉଷ୍ଣ ଅପ୍ରସନ୍ନେ ତୃପ୍ତି
କେବେ ପବିତ୍ରତାର ଶିଖରରେ
କେବେ ସଙ୍ଗୀତର ଶବ୍ଦକୋଷରେ
କେବେ କୃଷ୍ଣ ରଙ୍ଗର କାହାଣୀରେ
କେବେ ପୁନର୍ଜନ୍ମର ପ୍ରକୋପରେ
ଆକର୍ଷଣରେ ଜ୍ୟୋତ୍ସ୍ନାର ଶୀତଳ ସ୍ପର୍ଶ
ଯେମିତି ସମ୍ପର୍କର ମଧୁରତାରେ
ଆଉ ପୁଣି କଳ୍ପନାରେ, ଅନୁଭବରେ

-

ଇଚ୍ଛାର ଚମକରେ ଅପେକ୍ଷାର ଆନନ୍ଦ
କେବେ ସଙ୍ଗୀତରେ ସନ୍ତୁଳନ
ତଥା ଶବ୍ଦକୋଷରେ ପ୍ରଶଂସାର ଛନ୍ଦ
କେବେ ପରେ କିରଣର ଏକ ଏକ ବିନ୍ଦୁରେ
ଚରିତ୍ର ଆକଳନରେ ନାଟକର ବନ୍ଧ

-