ଜାଣିନି ମୁଁ ତୁମ ଆଖିର ଦୂରତା
କେତେ ମୋ ଅପେକ୍ଷା ଠାରୁ
ଏତିକି ଜାଣିଛି
ତୁମେ ଯେ ଜାଣିଛ
ଅପେକ୍ଷାରେ ମୋ କେତେ ସମ୍ପତ୍ତି
ତୁମେ ଅନୁରୋଧ ତୁମେ ଅନୁଭୂତି
ହେ ପୁରୁଷୋତ୍ତମ
ହେ ପ୍ରେମୀ ମୂରତି

-

ଭୁବନ ସୁନ୍ଦର
ଶୁଣିଛି ହେ ପ୍ରଭୁ
ତୁମେ ଯେ ଶ୍ୟାମ କିଶୋର
ଗୁଣ କର୍ମ ତୁମ
ଅତୀବ ମନୋହର
ଶୁଣିବାକୁ କ୍ଷଣେ
ପ୍ରାଣ ଦିଶେ କ୍ଷୀଣ

-

କେବେ ଆସି କହି ଦେଇ ଯାଅନ୍ତ କି ପ୍ରଭୁ
ତୁମେ ବି ବାହାନା କରୁଥାଅ
କେବେ ଏ ସ୍ୱପ୍ନରେ ଆସିବାକୁ
କେବେ ଲୁଚି ଦେଖିବାକୁ

-

ଅଚିହ୍ନା ଆକାଶେ ତୁମେ
ଚିହ୍ନା ଚିହ୍ନା ସ୍ମିତହାସ୍ୟ
କଳ୍ପନା ଏ ସତେ ଲାଗେ
ଘେନି ଅନୁଭବର ସ୍ପର୍ଶ
କି ଶବ୍ଦର ଅଳଙ୍କାର
କି ଭାବର ସୁଗନ୍ଧ
ତୁମେ ଯେ ସଂସାର ପରେ
ନିତ୍ୟ ଏକ ବନ୍ଧ

-

କଥା ତୁମ ନୀଳ ମେଘୁଆ ଝରି
କଥାରେ କଥାକୁ ଭାବକୁ ଘେରି
ଆସିବେ କି ଘର ଅଗଣା ଅଙ୍କେ
ସଜ ରଖିଥିବି ଚନ୍ଦନ ଗନ୍ଧେ
ଦୁଇ ଘଡ଼ି ତୁମ ଅପେକ୍ଷା ରତେ
ଦି ପାଦ ପାଳିବି ନାମ ସମୀପେ
ହେବ କି ତୁହାକୁ ତୁହା ବରଷା
କିଛି ନ ହେଉ ହେ ତୁମେ ଯେ ଆଶା
ଶ୍ରୀଚରଣ ଧୂଳି ତିଳକ ରଙ୍ଗେ
ମେଘରେ ନାଚିବି ସଖିର ଭଙ୍ଗେ

-

ହେ ପରମ ରସମୟ ଜଗତ ସୁନ୍ଦର
ରାସେଶ୍ୱର ବିଶ୍ୱେଶ୍ୱର ମଣିମା ଆମର
ନୟନକୁ ସରି କାହିଁ ଭକ୍ତ ଆଖି ଭାର
ରସରାଜ ଶିରୋମଣି ଦେଖ ତାଙ୍କ ଠାର
ଶ୍ରୀଅଙ୍ଗ ଶିରୀକୁ କାହିଁ ଅନୁଭବ ଶୋଭା
ସତ୍ୟ ତୁମ ସ୍ପରଶ ହେ କହେ ମୋ'ର ଗଭା
ହେ ପ୍ରେମୀ ଠାକୁର ମୋର ପ୍ରାଣ ପରିଚୟ
ନିତ୍ୟ ସଞ୍ଜ ସକାଳ ମୋ ରଜନୀ କଲ୍ଲୋଳ

-

ଅଭିଳାଷ ନୁହେଁ ମାନସ ଶବ୍ଦ ହେ
ଭାବ ଯେ ଏକ ଅଳଙ୍କାର
କେଉଁ ଛନ୍ଦ ପଦୀ ଗାଇବି ସାଆନ୍ତେ
ହଜିଯିବି ଯେହ୍ନେ ଶ୍ରୀ ପଦ ପଥେ
ଗାଉଥିବି ତୁମ ନାମ ଝଙ୍କାର
ଆହେ ନୀଳ ଗିରି ରୂପ ଆକାର
ସ୍ୱପ୍ନ ହେଉ ପଛେ
ସ୍ପର୍ଶ ହେଉ ନିତ୍ୟେ
ଆଜ୍ଞା ହେ କାନ୍ତ ଆନନ୍ଦ

-

କବିତା ନୁହେଁ ଏ ପ୍ରେମ ପତ୍ର ସତେ
ସଜ ସଜ ଆଳସ୍ୟର ସମ୍ପତ୍ତି
ଚାହାଣୀ ନୁହେଁ ସେ ଶବ୍ଦ ଯୋଡ଼ା ପରେ
ଦେଖ କଲମ ଧାରାର ଆକୃତି
କିଛି ନାହିଁ ଅଙ୍କେ କିଛି ଯେ ଏ ପଥେ
ଫେରି ମୁଁ ସମୟେ ଚାହୁଁଛି
ଭଲପାଅ ପ୍ରଭୁ ନୀଳମଣି କେତେ
ଜାଣି ଜାଣି କି ସହି ଯେ ପାରୁଛି

-

ନବ ଶୃଙ୍ଗାର ଘେନି ଶବ୍ଦରେ
ତୁମେ ଦେଖୁଥାଅ ପ୍ରକୃତି କଥାରେ
ଆଖିଏ କଜଳ ମାଖି ଚାହାଣୀରେ ଦିଅ ଢାଙ୍କି
ସଜ ସକାଳ କୋଳରେ
କ୍ଷଣ କ୍ଷଣ ତୁମେ ରହିଥାଅ
କେବଳ ପ୍ରେମୀର ଅଗଣାରେ
ହେ ରସିକ ଶିରୋମଣି
ଏଇତ ତୁମ ମୋ କାହାଣୀ

-

ହେ କୃଷ୍ଣ ଚପଳ ରସିକ
ହୃଦୟେ ଭାବ ପ୍ରଦାୟକ
ରାସେଶ୍ୱର ହେ ସମ୍ମୋହକ
ଶ୍ରୀ ଚରଣେ ପ୍ରାଣ ପୁରକ

ତୁମେ ଭୌତିକ କଥାରେ ଅନୁଭବର ଅଳଙ୍କାର
ଜୀବନ ମରୀଚିକାରେ ତୁମେ ଅମୃତ କୁଟୁମ୍ବର

-