आभाळ ही आलंय दाटून
धरती ही आसुसलेली
भेट तुझी व्हावी म्हणूनी
स्तब्ध आसमंत सारा
वारा मंद वाहतो...

-

कैवल्याच्या चांदण्याला भुकेला चकोर
नयन उघड देवा आता मन करा थोर...

जगी आलो आणि रमलो केले सत्कर्म
कधी समोर आले सुख कधी आले दुःख...

विसरलो नाही देवा नाम तुझे सदा मुखी
नाम घेता तुझे देवा तुच दाविसी योग्य मार्ग...

मागणे नाही काही उरले नव्हते तसेच कधीही
देह सुबुद्धी दिलीस आरोग्य धनसंपदा साथी...

सुखदुःखाचा खेळ हाचि जीवनाचा मेळ
पुरे झाला प्रपंच देवा आता दावा पैलतीर...
पैलतीरासाठी आसुसले मन... कैवल्याच्या....
आरती नार्वेकर...

-

किलबिल किलबिल पक्षी बोलती
तरु वेलीवर फुलपाखरे मधुर गाणे गाती...

चंद्र चांदण्या धर्तीवर फेर धरुनी नाचती
नाजुक परी इंद्रधनूच्या झुल्यावर झोके घेती...

झरझर झरे वाहती नदीला भेटण्या आतुरती
बदक हंसांची पिल्ले नदीत शांत पणे विहरती...

राघू मैना गाणे गाती त्या तालावर मोर-मयुरी नाचती
प्रेक्षक सारे बघण्या जमले पशूपक्षी शांत पाहती
एकाच तळ्यावर वाघ हरीण-बकरी तृषा शमविती.

झाडांची मधुर रंगीत लटकती फळे खाण्यास मिळती
शेतांमध्ये मोत्यांची कणसे आनंदें खुणावती...

नाही भांडण नाही तंटा शांत निवांत सारे जगणे
कधीच वाजत नाही शाळेची घंटा आनंद बहरतो येथे..

बालगोपाळांचे राज्यच येथे कुणी ना छोटे-मोठे तेथे
मनसोक्त हवे तसे बागडा खेळा ना कुणाचा अडथळा..
आरती नार्वेकर...

.

-

कळा ज्या लागल्या जीवा
कुणाला काय सांगाव्या
दुःख वेदना हृदयी ठेवूनी
मुकबधीरपणे त्या सोसाव्या...

अतिवृष्टी कधी अवर्षण होई
वाहून सुकून जाई शेतीभाती
कर्जबाजारी होती शेतकरी
कर्ज कसे फेडावे हेच मनी...

कसे लेकरांना वाढवावे कसे
शिकवावे सहन न होई आता जगणे
आत्महत्या करुनी परलोकी जाई
एकलीच ती विष्षण मनाने राही...

मदतीचा हात ना देई कोणी
कुणा ना पडले कुणाचे काही
आपलेच सारे परके होती
सुक्या शब्दांने विचारपूस करती...
जो-तो आपल्या गुर्मीत राही
कळा ज्या लागल्या जीवा
अंतीम श्वासापर्यंत सोबत राहती...
आरती नार्वेकर...

-

कशी करु स्वागता येणार तू मनमिता
लगबग सुरु झाली मनात माझ्या प्रीत बहरली

रांगोळी काढू अंगणी की तोरण बांधू दारी
रोषणाई रंगीत दिव्यांची मधुर संगीत गाणी...

तत्पर तुजसाठी अशी सत्वर दिवसांनी भेट अनावर
येता जाता गाली हसते मनात प्रितीचे गीत गाते...

गोड पक्वान्न करु तुज सांग काय आवडते करु
किती आनंदे मन आतुरले तव दर्शना सख्या...

फुलदाणी सजली निशिगंध गुलाब रंगीत फुलांनी
परिमळ दरवळला घरात साऱ्या तुझ्या स्वागता...

अंगणी बाग फुलांची बहरली वाऱ्यासह डोलती
मोगरा चाफा शेवंती हसती कुजबुज करती
आज येणार खास कुणीतरी...
आरती नार्वेकर...

-

कठिण कठिण कठिण किती
कलीयुगात जगावे कसे समजत नाही...

मानवजात ही नर असो अथवा ती नारी
कुणाचे मन कसे हे समजत नाही...

मधुर मधुर बोलूनी जाळ्यात ओढूनी घेती
किती छळती गुलाम समजती अंदाज न येई...

सहवासाने सारे कळते निरर्थक जीवन भासते
सहन करीत करीत अंती मरण जवळ करती कितीक..

कठिण कठिण कठिण किती मन समजणे बाई
कुणाच्या मनात काय शिजतं ss काही उमजत नाही
असो आपला अथवा परका सावध रहावं बाई...
आरती नार्वेकर...

-

एकतारी संगे एकरुप झालो
आम्ही विठ्ठलाच्या भजनात न्हालो...

तुम्हीच पांडुरंगा आमुचा मायबाप
तुजवीण नाही कुणी आता त्राता...

युगे अठ्ठावीस विटेवरी उभा कर कटीवरी
भक्तीचा भुकेला तुजला आवडे अबीर तुळस...

तहानभूक सारे विसरलो नाम तुझे घेता
मोहमाया सारे विरले झालो शांत निवांत...

दर्शनासाठी व्याकुळले मन माझ्या पंढरीनाथा
विठ्ठल विठ्ठल करीत धरली पंढरीची वाट...

मागणे न काही तुजपाशी झाले जीवन सार्थ
माथा ठेवूनी तुझ्या चरणावरी झालो कृतार्थ...
आरती नार्वेकर...

-

एक लाजरा न् साजरा मुखडा
गुलाबावानी फुलला गं
माझ्या मनात सुगंध त्याचा अलवार
भरला गं...
नजरेनं इशारा असा केला मज कळला गं
पाठीमागे माझ्या आला हळूच हात धरला गं
लाजून चूर झाले पाहिलं अवतीभवती गं...एक
आता नको लाजू गं राणी इथं नाही कुणी
ये जवळ निवांत जरा बोलू
नको राजा अधीर होऊ कुनी बघत्यात वाटतयं
कसं सांगू तुला राजा तुझ्याविना करमेना
तरी लाज वाटतंय मला...इथं तुला भेटायला
तुझा लाजरा न् साजरा मुखडा मनात भरला गं...
आरती नार्वेकर...

-

उषःकाल होता होता काळोख मनी दाटला
नको ठेवायला कुणावर ही भरवसा वाटला...

आपणच यांच्या वेठीसी पोतडी भरती स्वतःची
खोटी आश्वासने देऊन भूलविती सामान्यासी...

सुरक्षित नाही जनता मरण कधी येईल दाराशी
धर्म जाती-पातीच्या दरीचे विष मनी पेरती...

स्विस बँकेत परदेशी त्यांचे धन सुरक्षित राही
सामान्यांच्या बॅंकेच्या पैशाचा भरवसा नाही...

बॅंका लुटून मल्या, चोक्सी, नीरव मोदी जाती परदेशी
त्यांचेच असती सखे-सोबती येथील मोठे वाली‌...

नोकऱ्या नाहीत भूमी पुत्रांना परप्रांतीयाची भरती
उठा उठा उठाव करा आता मनी चेतवा मशाली
स्वराज्यासह सुराज्य आणण्यास पेटवा मशाली....
आरती नार्वेकर...

-

उगवला चंद्र पुनवेचा किती सुंदर मनोहर दिसला
पाहून त्यास २ लाजली शुक्राची चांदणी... उगवलाsss

हसला प्रसन्न दिसला चल म्हणे तिजला
रानीवनी उपवनी सागर किनारी जाऊ
सुंदर धरती पाहू... उगवला sss

चंद्रासह खुशीत निघाली शुक्राची चांदणी
आनंदें साऱ्या तारकांनी केली पाठवणी...उगवला sss

काजव्यांच्या झुल्यावर बसूनी प्रणयरास रंगला
पाहून त्यांस २ रातराणी ही लाजली गाली हसली
प्रीत रंगली दोघांची गुपित सांगते पानोपानी...
उगवला चंद्र पुनवेचा किती सुंदर मनोहर दिसला...
आरती नार्वेकर ‌...

-