खास तुझ्यासाठी...........❤

-

जेव्हा आपण आयुष्यात काहीतरी विशेष अस्तित्व निर्माण करतो;त्यानंतर 'भाव खात आहे' हा गैरसमज सर्वात आधी आपल्याच जवळच्या व्यक्तींच्या मनात निर्माण होतो.

-

....

-

.........

-

ज्यांची लांबलचक वाचण्याची कुवत आहे.. त्यांचेच माझ्या प्रोफाइल वर टिकणे आहे..

एक गोष्ट समजलीय माणसाचं कसं असतं एकाच व्यक्तीने कविता सतत पोस्ट केल्या की पहिल्या पोस्टवर प्रतिक्रिया आणि like परत परत फक्त like आणि नंतर नंतर फक्त स्क्रोल.. आयुष्यात आलेल्या दुःखाचं गणित असच असतं दुःख झालंय म्हणुन आधी सगळ्या जगापुढे आपण बोंबलत सुटतो, परत फक्त जवळच्या मानलेल्या मित्र मैत्रिणीत ओकत बसतो आणि परत परत स्वतःच सहन करत बसतो.. पण जो पोस्ट करताना आणि दुःख समजताना दुनियेला फाट्यावर मारत स्वतःच जगणं मजेत घालवत असतो त्यावेळी त्याला कोणत्याच गोष्टीचा कसलाच फरक पडत नाही आणि असाच चेहरा क्षणोक्षणी उजळत असतो आणि त्याला हवी तशी प्रसिद्धी मिळवत असतो..

-

भक्कम नाते तुटते तेव्हा कळते आयुष्य काही क्षणात हुलकवणी देणारे आहे..
ठरवलेले जसे आहे तसे घडते तेव्हा वाटते आयुष्य फक्त नी फक्त जादू आहे..
प्रेम न करूनही विरह कळतो जेव्हा कळते कवीचे जिणे किती आगंतुक आहे.
प्रेमभंग न घडता रचतो काव्य जेव्हा कळते प्रेमात दुःखाचाच वाटा जास्त आहे.

माणूस खचत जातो डोळ्यांसमोर जेव्हा वाटते आयुष्य किती जीवघेणे आहे.
पुढच्याच क्षणाला जगू लागतो जेव्हा वाटते आयुष्य फक्त नी फक्त रेटने आहे.
अगणित कविता करूनही मिळते रितेपण जेव्हा कळते शब्दांचे रचणे फाटके आहे..
झाल्या जखमा चिघाळतात जेव्हा गझल कवितांमध्ये कवीच्या विचाराने शिवणे आहे..

चढवल्या मुखट्यात विचार गुरफटतात जेव्हा वाटते आयुष्य किती नाटकी आहे.
नाटकात अव्वल दर्जा आपल्याला मिळतो जेव्हा वाटते आयुष्य किती दिलदार आहे.
विचाराने लिहूनही शून्यस्थानता हे लेखकाचे जिणे म्हणजे श्राप की देणगी आहे.
कळले मला अचानक असे की जीवन जगता जगता मरणाच्या कुशीत निजणे आहे.

-

मी चांगली आणि गोड स्वभावाची असे एवढ्यात मत मांडणे बरे नव्हे,
नुकत्याच घडणाऱ्या गोष्टीत याची गणती हे मत फोल ठरणे रास्त आहे..

चांगली चांगली म्हणुन घेशील किती फायदा खोटे असे जगणे बरे नव्हे,
मुळात फक्त चांगल्याचीच का मागणी आयुष्याच्या हे विरुद्ध मागणे आहे.

कपट दडवून अंतरी वरवरचे चांगुलपण नुसतेच असे दाखवणे बरे नव्हे,
इतरांच्या वागणुकीच्या अपेक्षा ठरवणे हे आयुष्याच्याच नियमबाह्य आहे.

कशासाठी नुसती like देण्याची तसदी न वाचता like करणे बरे नव्हे,
तु असशील खास वगैरे आयुष्याच्या नजरेत सारेच एकसारखे आहे..

चार कविता वाचून प्रेम जडते म्हणे आजकाल अशी घाई करणे बरे नव्हे,
ओघवत्या नजरेतच धडपडणे असे कारण आयुष्यच मुळात निसरडे आहे.

-

फक्त छान,किंवा सुंदर, किंवा मस्त या कॉमेंट्स मध्ये दम काही नाही,
थोडक्यात ऐवजी परखड प्रतिक्रिया दयायला प्रत्येकाला जमवायला हवे..
मी मी करणारे पडतात मागे सुमडी सारखे प्रत्येकाला वाचायला यायला हवे..
प्रतिक्रियेत तर असतातच शब्द लालेलाल बदमांनी थोडेफार नटवायला हवे..

चार असो वा ढीगभर लिहिलेल्या प्रत्येक ओळींना सुमडीसारखे आवर्जून वाचायला हवे..
डोक्यावरून गेले तरी बेहद्दत्तर न अडखळता वाचले खरे हे समाधान सुमडीसारखे भेटायला हवे..
कंमेंट नाही मिळाली तरी चालेल एक like मिळाला तरी आनंदाने तुझ्यासारखे नाचायला हवे..
सल्ले तर देतात हो बरेचजण दिलेल्या सल्यांना लाथ मारणाऱ्यानसारखे बेधडक लिहायला हवे...

-

हटकून तिरस्कार ज्यांनी केला ते माझेच अप्तेष्ठ होते,
मी बोलले स्पष्ट काय जराशी मला उद्धट ठरवले होते..

विनोद ऐकला असा की हसतांना माझे दात दिसलें होते,
मुलीला जे नियम असतात ते मी बिनधास्त हसून मोडले होते..

-

लिहिणाऱ्याचं लिहिणं राहणार नाही आणि वाचणाऱ्याचं वाचणं राहणार नाही.. इतकं गहन आपल्याला लिहिता यायला हवं. नुसते यमक जुळवत बसलो तर ते लिखाण फक्त वाचायला मजेदार वाटतं पण जेव्हा झालेलं दुःख आणि आलेले अनुभव याचे यमक जोडले जातात तेव्हा एक वेगळ्या उंचीचं लिखाण अस्तित्वात उतरल्याशिवाय राहत नाही.

-