एकवटलेल्या बळाच्या समर्थ्यांवर,
एक इतिहास नवा घडवायचा मला आहे..

प्रबळ इच्छाशक्तीच्या जोरावर,
आत्तापर्यंत कोणीच न केलेले कार्य करायचे आहे..

मनाची होणारी ओढाताण झटकल्यावर,
नवनवलाईत स्वतःच जीवन रचायचं आहे..

कटू भूतकाळाला कुरवाळणं विसरल्यावर,
वर्तमानात अद्वितीय काम मला करायचं आहे..

ठरवली माझ्या खऱ्या आयुष्याची बाजु आता,
बुरसटलेल्या नाही तर प्रखर विचारांना मांडायचं आहे..

-

My portrait
Mehendi Work..

-

असंख्य विचारांना मनात रिझवत एक रात्र उतरली अशी,
इतरांसाठी जगण्याची एक झालर स्वतःवर चढलेली जाणवते आहे.

दुपारचा शिणवटा जिरवण्यास चांदण्यांची बरसात झाली अशी,
इतरांना प्रोत्साहीत करणारा एक ध्रुवतारा अंतरी चकाकतो आहे..

मनातील विचारांचा एक काळोख भेदण्या चंद्रकोर सजली अशी.
प्रेरणा देताना गर्वाच्या आधी चंद्रकोरीतील शीतलता मनी विसावते आहे.

झाल्या चुकांना धुसर बनवणाऱ्या काळोखाची ओळख घडली अशी,
अंधाऱ्या रात्रींना माझ्या प्रबळ इच्छाशक्तीची ओळख नव्याने पटली आहे.

हृदयातून तुटताना तुटत्या ताऱ्याने शिकवण दिली मोलाची अशी एक,
इच्छा पुऱ्या करण्याचं धाडस केवळ तुटून उठल्या प्रत्येक मनामध्ये आहे.

-

....

-

एखादा मुलगा किंवा मुलगी चुकली की आपण पटकन बोलून जातो की, आई वडिलांनी चांगले संस्कार दिले असते तर आज ही वेळ आली नसती. पण बऱ्याचदा असं दिसून येतं की चांगले संस्कार देऊन सुद्धा मुलं बिघडतात, चुकतात, वाईट वळणाला लागतात. मग नेमकं पाणी मुरतं कुठे???तर, केवळ चांगले संस्कार देऊनच मुलं चांगली वागतात असं नाही तर वेळोवेळी त्यांच्याकडे लक्ष दिलं गेलं, त्यांच्या वागण्यातील सकारात्मक किंवा नकारात्मक बदलांना समजुन घेऊन त्यांना एका घट्ट मैत्रीत मिसळून घेतलं तर नक्कीच वाईट वळणावर पाऊल पडण्याची शक्यता कमी होईल ..

-

निर्णय घेणे काम आपले आधीच चुक बरोबर ठरवणे नाही,
भिऊन पळण्या इथे न थारा निर्णयाअंती तुझेच समाधान आहे..

धाडसाने जगणे खरी कसोटी, भीतीला कवटाळणे मुळीच नाही,
पंगु बनण्यात कसले धैर्य,अस्तित्व चकाकणे धाडसाने शक्य आहे.

स्वतवास धार लावणे गरजेचे,बोथट इमले रचने योग्य नाही.
निरर्थक स्वप्नांची राख गरजेची, अर्थपुर्ण स्वप्नपुर्ती मगच शक्य आहे..

तुझं अस्तित्व उच्च नी उदात्त,भ्रमिष्ट जगणे हितकारक नाही,
जगण्यात तुझ्या सतर्कता महत्वाची,पावलोपावली नवी संधी पेरली आहे..

ठरव ध्येय नी लाग कामाला, वेळ घालवणे योग्य मुळीच नाही,
उजडेल सुर्य ध्येयपूर्तीचा एक दिवस, निरंतर कार्य मग्नता सहज शक्य आहे..

-

जन्मावे असे प्रसंग काही, समोरच्याचा ढंग लगेच लक्षात येईल..
उगाच नकोच घालमेल मनाची की खरंच समोरचा कितपत खरा आहे..

निर्माण व्हावे पेचप्रसंग काही, खरी कसोटी इथेच लागून राहील..
आवडीनिवडीत असेल जरी सम्यता, बरंच काही दृष्टीआड दडलं आहे..

घडावे मनाविरुद्ध काही, स्पष्टता मग क्षणोक्षणी उनमळून वर येईल.
असशील अपार आनंदी ज्या गोष्टीत,तीच उद्या अफाट दुःख देणारी आहे.

व्हावी गफलत यात आणि त्यात,एकदाच काय तो न्यायनिवाडा होईल.
निर्णयात तुझ्या दडलंय सारं,नशिबाचं आयुष्य शब्दांत मर्यादित आहे.

आठवावं एक खोलवरचं दुःख, तुझं खरं अस्तित्व त्यानंतर लख्ख होईल..
मरणाच्या दावणीला बांधलं तुझं आयुष्य, हे जगण्यातच खरी मजा आहे.

-

तुम्ही कुणासाठीतरी खास आहात किंवा
तुमच्यासाठी कोणीतरी खास आहे..
या दोन्ही गोष्टीत सतत घुटमळत न राहता,,
जो स्वतःला स्वतःसाठी खास समजतो
तो सगळ्यांत आनंदी व्यक्ती असतो...

-

प्रत्येक केल्या गेलेल्या आणि न केलेल्या गोष्टीमागे कारण दडलेलं असतं.. लोकं कारणं ही तेव्हाच लक्षात घेतात जेव्हा आपण अपयशी ठरतो. मग आपण या कारणामुळे मागे नव्हतं फिरायला पाहिजे या गोष्टीला शून्य अर्थ उरतो ..

-

मी काय करावं? असे सल्ले मागणारे भरपूर येतील तुमच्या आयुष्यात.. त्यावेळी एकच निरीक्षण करावं सल्ला मागणारा अत्यंत नडीचा असावा म्हणजे दिलेला सल्ला घेऊन बदल करणं त्याच्या आयुष्यात अत्यावश्यक असेल असा. नाही तर मागितलेला सल्ला मनापासुन आपल्या आयुष्यात आमलात आणेल असा.... कारण सल्ले मागितले की स्वतःकडून अपेक्षा आल्याच आणि अपेक्षा आल्या की दुःख त्याला खरडून येणार हे नक्की.. दिलेला सल्ला समोरच्याने आमलात आणला नाही यापेक्षा मन दुखवणारी कोणतीच गोष्ट नसते. या दुःखापासून स्वतःला वाचवू इच्छित असाल तर मागितलेले सल्ले देणं शक्यतो टाळा किंवा सुरुवातीला सांगितलेल्या दोन गोष्टी लक्षात ठेवून सल्ले दया..

-