ব'হাগৰ বতৰা 🌿


প্ৰকৃতিৰ ন-ৰূপত,
জগত মুগ্ধ।
ন-কুঁহিপাতে সেউজীয়া আভৰণ পিন্ধি
নিজ-ৰূপত আত্মবিভোৰ।
কুলি-কেতেকীৰ
সুৱদী মাতৰ তালে-তালে
ঋতুৰাজ বসন্তই হালি-জালি নাচিছে।

নাহৰ, কপৌ, তগৰৰ সুবাসে
দশোদিশে বিয়পাইছে;
ব'হাগৰ বতৰা।
ডেকা-গাভৰুৰ গচকত,
বিহুতলীৰ অনন্য ৰূপ।
ঢোল-পেঁপা, গগণাৰ মাতত
চৌপাশ মুখৰিত।

কঢ়িয়াইছে মাথোঁ ব'হাগৰ বতৰা।
— % &

-

That Fluffy Cloud ☁️


A fluffy cloud,
Carefreely moving
here and there.
And suddenly which
came very close to me,
in that morning.
Whispering into my ears that;
Many more to come
And many more to go
So, enjoy every bit of moment.

(After modification of my original poem.)
— % &

-

ফাগুন


ফাগুন মানেই,
দশোদিশে সুগন্ধিৰ
ৰঙ সিঁচৰিত কৰা,
শিমলু, মদাৰ
পলাশৰ ৰঙীণ আভা।

সৰাপাতৰ বেজাৰৰ বতৰাই,
কঢ়িয়াই আনে
ফাগুনৰ বতৰা।
উদং পথাৰেও সোঁৱৰাই
ফাগুনৰ দশা।

ফাগুন মানেই,
বসন্তৰ সেউজীয়া
আলিংগনৰ অপেক্ষাত;
সঞ্চাৰিত হোৱা
উৎকণ্ঠাৰ আশা।
— % &

-

Change

Changes occur with the pace of time,
Change yourself but,
Don't change too much
That can change your own identity.— % &

-

দিবাস্বপ্ন নেকি?


পুৱতি নিশা সাৰ পালো
মৃত্যুৰ কিৰিলী শুনি .........
অগনন মানুহৰ মাথোঁ আৰ্তনাদ
সীমাহীন মৰমৰ মাজত
মোক ডাঙৰ কৰা
ঘৰৰ ওচৰৰে আইজনী,
আজি হেনো নাই .........
হেৰাই গ'ল তেওঁ
কোনোবা অজান দেশত;
মানি ল'ব পৰা নাই কিন্তু -
তেওঁ যে আৰু নাই,
বাৰে-বাৰে মনলৈ
এটা প্ৰশ্নই অহা-যোৱা কৰিছে -
এয়া বাৰু দিবাস্বপ্ন নেকি?

— % &

-

দোমোজা


কি যে দোমোজাৰ বেলা!
এফালে সুখৰ বতৰাই ৰিঙিয়াইছে,
আনফালে, আকৌ দুখৰ বতৰাই কিৰিলীয়াইছে।
এতিয়া বাৰু হিয়া উজাৰি কান্দো নে হাঁহো?
তাৰেই দোমোজাত আছো .......— % &

-

Take only memories & leave only footprints.— % &

-

Love is one of the
master key which brings
happiness in life .....

-

অন্তিমটো দিনৰ মৃদু বতাহজাক
------------------------------------

বছৰটোৰ অন্তিমটো দিনৰ
বেলিটি লহিয়ালে,
পশ্চিমৰ আকাশত
ডুব যোৱা সুৰুযে
কৈ গ'ল বহু কথাই।

হঠাতে অহা
মৃদু বতাহজাকে ক'লে,
বছৰ এটি গুচি গ'ল
চকুৰ পচাৰতে;
যোৱা বছৰটি
দুনাই নাহে ঘূৰি,
সেয়ে নাথাকিবা
বহি হাত-সাৱটি।

পুৰণি বছৰটি গুচি
নতুন বছৰ আহিল,
ইয়াক সযতনে ৰাখিবা;
সপোনক দিঠক কৰি
সুখৰ বন্যা বোৱাই আনিবা।

এইখিনি কৈয়ে বতাহজাক
পলকতে আঁতৰি গ'ল।।

-

হঠাৎ অহা বৰষুণজাকে সজীৱ কৰি থৈ গ'ল মোৰ মনটোক,
শুকান ঘাঁহনি ডৰাক জীপাল কৰি তোলাৰ দৰে।
অস্থিৰ মনটোও যেন পলকতে স্থিৰ হৈ পৰিল ....
প্ৰাণ পাই উঠিল হেৰাই যোৱা সেই হাঁহিটোৱে ...

-