....

-

ഇന്നലെകളിലെ അവന്റെ വാക്കുകളിലെ പരിശുദ്ധി നന്നേ പ്രകടമായിരുന്നു.
ചെയ്ത സത്യങ്ങളിൽ നെയ്തു കൂട്ടിയ സ്വപ്നങ്ങൾക്കത്രയും തീറെഴുതികൊടുത്ത ജീവിതത്തോടവൾക്ക് വെറുപ്പുതോന്നി .ഇരുട്ടിന്റെ മറവുപറ്റി തന്റെ അടയാളങ്ങളെയും ചതിച്ചു ഇറങ്ങിയപ്പോഴും അവളറിഞ്ഞില്ല അവൻ കൊതിച്ചതവളിലെ ലാവണ്യമാർന്നമേനി മാത്രമായിരുന്നെന്നു
പൊട്ടിച്ചെറിഞ്ഞ ബന്ധങ്ങളിനി വിളിക്കിച്ചേർക്കണമെങ്കിലൊരു പുനർജ്ജന്മം കൂടിയേ തീരൂ.തോരാ കണ്ണീരിന്റെ അകമ്പടിയോടവൾ നടന്നു ഒരു ശുദ്ധികലശമെന്നോണം അഗ്നിയെന്ന വിശുദ്ധിയേയും തേടി ..............

-

അല്ലയോ പ്രിയരേ ,

മണ്ണറയ്ക്കുള്ളിൽ മയങ്ങുമ്പോൾ എന്നെ കാണാൻ വരുന്നവർ പൂച്ചെണ്ടുകൾക്ക് പകരം മെഴുകുതിരികൾ അർപ്പിക്കണം...

പൂക്കളുടെ ഭ്രമിപ്പിക്കുന്ന സൗരഭ്യത്തേക്കാൾ എനിക്ക് പ്രിയം ഉരുകിത്തീരുന്ന മെഴുകുതിരികൾ ആണ് ...

-

മരണം!
ഇനിയും ശ്വസിക്കാമെന്ന വ്യാമോഹത്താൽ അവസാനമായി എടുത്ത ശ്വാസം വായിലൊതുക്കപ്പെടുമ്പോൾ,
ജീവിതം നിസ്സഹായനായിപ്പോകുന്ന നിമിഷം.

-

മരിച്ചവർ ബാക്കിയാക്കി പോകുന്ന ചില സ്വപ്നങ്ങളുണ്ട് ഒരുപക്ഷെ ഒരിക്കലും മരിക്കാത്തവ....
അത് അവരുടെ പിൻതുടർച്ചക്കാരുടെ മനസ്സിൽ എന്നും ഉണങ്ങാത്ത മുറിവായി വേദനകൾ ഉണ്ടാക്കികൊണ്ടേയിരിക്കും.........

-

ഒരിയ്ക്കൽ എന്റെ ഓർമ്മകളുടെ ചാരമുറങ്ങുന്ന നിന്റെ മണ്ണിൽ ഒരു തുളസിത്തറ പണിയണം.
എന്നെ മറന്നെന്ന് ഉറപ്പാവുമ്പോൾ , അപ്പോൾ മാത്രം അവിടെ ഒരു തിരി എരിയിച്ചേക്കണം.
എണ്ണ വറ്റാത്ത നിന്റെ സ്നേഹത്തിന് ഞാൻ മാത്രമാണെന്നും അവകാശി....

-

അന്നുവരെ തികച്ചൊരു നിമിഷം നോക്കാൻ പോലും കൽപ്പില്ലാത്ത നിൻ മിഴിയിലേക്ക് ഇമ വെട്ടാതെ ഞാൻ നോക്കി കൊണ്ടിരിക്കും !
എപ്പോഴും നിന്നെ ശല്യം ചെയ്തു കൊണ്ടിരിക്കാറുള്ള ആ വായ അപ്പോൾ പക്ഷെ നിശബ്ദമായിരിക്കും !
പറ്റാവുന്ന ബലത്തിൽ എന്റെ വിരലുകൾ നിന്റെ വിരലുകളുമായി ഇണചേർത്ത് പിടിച്ചിരിക്കും !
നിൻ മടിയിൽ തല ചായ്ച്ചു വേണം കിടക്കുവാൻ !
വിറയ്ക്കുന്ന കൈകളോടെ എന്റെ നെറ്റിയിൽ മൃദുലമായ് നീ തലോടികൊണ്ടിരിക്കണം !
കണ്ടു മതിയായില്ല എന്ന് ആ നോട്ടത്തിൽ നിന്നും നീ മനസിലാക്കിയിരിക്കണം !
പറഞ്ഞുതീർക്കുവാൻ ഇനിയും ബാക്കി വച്ചിട്ടുണ്ടെന്ന് ആ മൗനത്തിൽ നിന്നും !
മുറുക്കിപിടിച്ച കയ്യിന്റെ ബലം മെല്ലെ കുറഞ്ഞുവരുമ്പോൾ അത് നീ മുറുക്കിപിടിക്കണം !
നോക്കികൊണ്ടിരിക്കവേ തന്നെ എന്റെ മിഴികൾ മെല്ലെ അടയാൻ തുടങ്ങുമ്പോൾ നിന്റെ കണ്ണിൽനിന്നും ഒരുതുള്ളി കണ്ണുനീർ എന്റെ ദേഹത്തേക്ക് വീഴണം !ഉള്ളിൽ ഒളിപ്പിച്ചുവച്ചിരുന്ന ആ സ്നേഹക്കടൽ ആ തുള്ളിയുടെ നനവിൽ നിന്നും ഞാനും മനസിലാക്കും !
ആ നിമിഷം ആ മിഴിനീർകണം അഗ്നിയേക്കാൾ അധികമായി എന്നെ ചുട്ടുപൊളിക്കുന്നുണ്ടാകും !
നിശബ്ദതയെ തുളച്ചുകീറി നിന്റെ ഒരു തേങ്ങൽ അവിടെ മുഴങ്ങുന്ന മാത്രയിൽ തന്നെ എന്റെ കണ്ണുകൾ നീ അടക്കണം !
ബാക്കിവെച്ചതെല്ലാം ചേർത്ത് വിറച്ച ചുണ്ടുകളാൽ എന്റെ നെറ്റിയിൽ ഒരു അന്ത്യചുംബനം കൂടി നൽകിടുക !

ഇത്രമേൽ ധന്യയാക്കുന്ന ഒരു അന്ത്യരംഗം ഇതിനേക്കാൾ തീക്ഷ്ണമായി എനിക്കിനി വിവരിക്കാനാവില്ല..

-

ചില മരണങ്ങൾ......

-

മരണം എന്നെ പുൽകുവോളം നിന്നെ ഞാനെൻ കണ്ണിലും മനസ്സിലും സൂക്ഷിക്കും. നെഞ്ചോടു ചേർത്ത് വെച്ച് നിന്നെ ഞാൻ താലോലിക്കും .... നീയെന്നരികിൽ ഇല്ലെങ്കിലും ... വയ്യെനിക്കിനീ വേറെയൊന്നും !

-

-