कभी कभी अल्फाजो से ज्यादा भरोसेमंद स्पर्श सबकुछ कहता है...

कु. शोभा मानवटकर...

-

एक सुझाव जिंदगी के लिए सिलसिलों का सफर हमेशा चलता रहे...
और जिंदगी के साथ बहुत सी कडियाँ मिलकर जंजीर बनती रहे...

कु. शोभा मानवटकर...

-

तुम्हारी हलकी सी आहट से भी
खिल उठता है हर एहसास मेरा...
दिल का हर कोना महक जाता है
जैसे लौट आया हो मुझमे ख्वाब तुम्हारा...

कु. शोभा मानवटकर...

-

जैसे निंदों ने मुहँ फेर लिया हो और
खामोश जज्बात आँखों पर कर
रहे हो सितम.‌‌..

कु. शोभा मानवटकर...

-

हात माझा धरूनी घट्ट तुझ्या हाती
पावलासवे तुझ्या चालता सुखांनी
घ्यावी लोळण पायाशी...
सोज्वळतेच्या सुगंधात आपुलकीचा
गहिवर सुंदर भासतांना माझ्यातील
तुला घट्ट धरावे मी हृदयाशी...

कु. शोभा मानवटकर...

-

धुंदी कळ्यांना धुंदी फुलांना
शोधते पहाटे नव्या संचितांना...

कोवळ्या वसंताची आळविती साद
उरात भावनांचा भोळाच युक्तिवाद
नजरेची खेळी गुंतवी दोन जीवांना...

कळावे तुलाही तिचे स्पर्श अबोल
संदर्भ दिसेल त्याचा तेव्हाच सखोल
किती गर्भ रेशमी अर्थ त्या अंतरांना...

मनाची चाहुल एकाच वाटेवरी
शपथा सावलीच्या एकाच लाटेवरी
आर्तता कोंदणी मोहोर स्पंदनांना...

धुंदी कळ्यांना धुंदी फुलांना
शोधते पहाटे नव्या संचितांना...

कु. शोभा मानवटकर...

-

धुंदीत गंधित होऊनी सजना
अबोल कवडसा होऊ या
निळाईत ये नवख्या उधळून भावना
अबोल कवडसा होऊ या...

अल्लड पाऊस नितळ जलधारा
चिंब चिंब भिजते धरा
साज लेवूनी बहरली चांदरात
शीळ घालिती मुजोर वारा
वाऱ्यासंगे धुंद होती मुक्या भावना

धून वाजे मनाच्या गाभारी
काळीज ही धडधड करी
प्रितीचा कपाळी गोंदण टिळा
गोंजारते लडिवाळ उरी
कोऱ्या पानावर संसार देखणा...

कु. शोभा मानवटकर...

-

धुंद मधुमती रात रे
कैफ ही धुंद, नसे पाबंद
कोरा गहिवर करीतो नाद रे...

दर दिवसाचा सुगंध ओढून
शुभ्र मोगरा घेई मज वेढून
चाहूलीत तुझ्या खुले पाकळी
हौशी वाराही बावरला रे...

नव प्रितीचे संचित गीत
अंतऱ्यात उभा तो मनमीत
क्षण सरकता चंद्रहास तुझा
दाटे कवळूनि मज चांदणचुरा
स्मरता अधरी नजरेतील झरा
निमिषात मिलनाचा थाट रे...

धुंद मधुमती रात रे
कैफ ही धुंद, नसे पाबंद
कोरा गहिवर करीतो नाद रे...

कु. शोभा मानवटकर...

-

रुबरु होकर अपने जज्बात बोलता है ये दिल...


रूहँ को अपने तसल्ली देता है ये दिल
समेटकर एहसासो को कलम से बाँधता है ये दिल...

कु. शोभा मानवटकर...

-

तुमको देखते देखते अपने आप मे महसूस करते करते
चाहे उम्र गुजर जाये लेकिन दिल कभी नही भरता...
दर्पण मे खुद को देखे तो तुम ही नजर आये,तुम
कहां हो बस यही सवाल अब दर्पण मुझसे है करता...

कु. शोभा मानवटकर...

-