यह तिरंगा हमारे देश की शान है
और हर भारतवासी का स्वाभिमान है
आओ सब मिलकर इसका सन्मान करे...

कु. शोभा मानवटकर...

-

हवाओ से हम बगावत नही करते
इस खुबसूरत जिंदगी की जैसी भी है
वो शिकायत नही करते...

कु शोभा मानवटकर...

-

हमारी
खुबसूरत जिंदगी का मूलाधार...

कु. शोभा मानवटकर...

-

सुबह की किरण
यूं छूं गयी दिल को
जैसे मन मयुरा...

कु. शोभा मानवटकर...

-

हर अल्फाज को एहसास देना आ गया है...

कु. शोभा मानवटकर...

-

किसी के सजदे मे सर झुकता ही नही...

निगाहों मे मूरत किसी की बसती ही नही
यूं जमाने से मोहब्बत कभी छुपती ही नही...

कु. शोभा मानवटकर...

-

बाद मे पता चला हमे रूह भी कोई किंमती चीज होती है
तब तक जिंदगी की हर खामोशी भी सौदे का हिस्सा बन चुकी थी...

कु. शोभा मानवटकर...

-

ही पौर्णिमा हे चांदणे वाटे साज नवा
तुझ्या नि माझ्या स्वप्नांचा आरासी थवा...

नजरेत रोखून नजर हरवतांना क्षणभरी
हातात हळूच हात धरायचा भास हा उरी
व्हावा हृदयात सूर मिलनाचा मधूर मारवा...

गंधाळणारे श्वासांचे सुगंध अंतरी भिनता
जुन्या भावनांचा उभार मनी व्हावा राबता
सहवासाने आला कसा जीवनी ऋतू हिरवा...

वाटे सरले क्षण सारे दु:ख,व्यथा,वेदनांचे
नात्यास बांधण्या बंध नं केलेल्या वायद्यांचे
भासू लागला बहरातला असीम नित्य गारवा...

कु. शोभा मानवटकर...

-

डोळे कशासाठी ? कशासाठी ?
माझ्यातील मलाच सहज टिपण्यासाठी...

शब्दातील अक्षराला, श्वास सुगंधित आला
गंध कशासाठी ? भावविश्व सुगंधित होण्यासाठी..‌.

स्पंदनातील जाणिवांचा बहर कशासाठी ?
थांबलेल्या क्षणांना गुलदस्त्यातच ठेवण्यासाठी...

शब्दातून येणाऱ्या अंतरीच्या कळा कशासाठी ?
आयुष्याचा फळा कोरा करकरीत राखण्यासाठी...

अगणित नव शब्दार्थांचा शोध कशासाठी ?
स्वत:च्याच अंतरी वेळोवेळी डोकावण्यासाठी...

कु. शोभा मानवटकर...

-

इतकेच मला जातांना, आयुष्या तू रुजवले आहे
कठोर ह्या उन्हा संगे, सावली ही दगाबाज आहे...

मेघ दाटूनी गोंधळ मनातला, कलकलाट करत आहे
टपोर थेंबांनी बरसात नं बरसता, चिडवत फार आहे...

नको डोह उसास्यांचे, नकली चंद्रताऱ्यांची वरात आहे
किनारे स्वत:चे कवळता, स्वत:शीच दुरावा होत आहे...

असे स्पर्श अलवार शब्दांचे,आताशा श्वास जात आहे
भान हरपूनी जगण्याचा,जीवात्म्याचा आभास आत आहे...

लोभ,मोह नसे मनात जरी, लढा निरंतर हा लढत आहे
संकट आले समोरी तरी, वेळेशी लढण्या सक्षम होत आहे...

कु. शोभा मानवटकर...

-