વ્હાલનો વરસાદ આવે, તો પલળવું જોઈએ,
વાદળોની જેમ ધરતી સાથે ભળવું જોઈએ.
-
એક વિશ્વ...
જાણે આયનામાં દેખાતું..
મોહક , લલચામણુ.. આભાસી..
તોય
એમાં ભૂલા પડવું ગમતું...
મનપસંદ લાગણીની શોધમાં...
દુનિયાથી દૂર એક નવી દુનિયામાં...
મેઘધનુષ્યના રંગો સાથે રંગાવામા..
કારણ ?
મૃગજળ સમાન દોડતી ઝંખના !
જેમાં ભળીને અસ્તિત્વ ઓગળતુ...
અને એ વિશ્વમાં એકરૂપ થઈ જતું...
પછી
અચાનક એક ક્ષણમાં બધું ગાયબ..
હકીકત નામના પડછાયાની પાછળ..
ડો.સેજલ દેસાઈ.
-
વિરહ ની મીઠી વેદના
સોળ શણગાર સજીને બેઠી સખી,
પિયુ મિલનની દિલમાં રાખી આશ !
સઘળાં કામ છોડી ને આવી સખી ,
ફકત એક ઝલક પામવા ની પ્યાસ !
વિરહની વેદના તું શું જાણે સખી ,
આ દિલની ધડકન સંગ દોડે છે શ્ચાસ !
ચમકતી ચાંદની ખીલી ઉઠી છે સખી,
પૂનમની રાત છે આજ નહીં કે અમાસ !
રાતરાણીના ફૂલો ખીલ્યાં છે અહીં સખી,
આજ પિયુ મિલનનો છે મને વિશ્વાસ !
ડો.સેજલ દેસાઈ
-
અરમાન
આત્મા તણી આ શક્તિનું અભિમાન શાથી તને જો !
ઈશ્વર તણી આ ભક્તિનું બહુમાન શાથી તને જો!
જાણ્યે અજાણ્યે એ પાપો જો આમ કર્યાં જીવનમાં,
કર્મો એવા તો,આત્માની મુક્તિનુ અરમાન શાથી તને જો ?
ડો.સેજલ દેસાઈ
સુરત
-
ગઝલ
એ દવા સીધી અસર કરતી હશે,
જ્યાં દુવા પણ સાથમાં મળતી હશે.
ઝાંઝવાંનું છીછરું પાણી , છતાં,
આંખમાં ઈચ્છા ઘણી તરતી હશે.
ચાંદ, તારા ને ગ્રહો છે બેખબર,
તો દશા કોની તને નડતી હશે ?
છોકરાંનો ભાર માથે રાખતી,
મા ,પરાણે કેમ બહુ હસતી હશે?
ચોટ લાગે કેમ એ વાંચ્યા પછી?
લાગણીથી એ ગઝલ લખતી હશે.
શું મળે છે પંચતત્વો વેડફી ?
માણસોને પૂછતી ધરતી હશે.
આમ તો કરફ્યૂ લદાયો છે, છતાં,
રોજ અફવાઓ બધે ફરતી હશે.
Dr Sejal Desai
-
નવા વર્ષમા સારાં -માઠાં હાલ જાણી લઈએ,
ખાટા મીઠા સંબંધોમાં વ્હાલ વાવી દઈએ.
વિત્યા વર્ષની કડવી યાદો ,
નાની મોટી બધી ફરિયાદો,
કૅલેન્ડરનાં જૂના પાનાંની જેમ ફાડી દઈએ,
નવા વર્ષમા સારાં -માઠાં હાલ જાણી લઈએ.
ખાટા મીઠા સંબંધોમાં વ્હાલ વાવી દઈએ.
ચાની ચૂસકી સંગ હોય મીઠી વાતો,
અલપ ઝલપ તોય કરવી મુલાકાતો,
સમયની ટીકટીકને ઘડીભર થંભાવી દઈએ,
નવા વર્ષમા સારાં -માઠાં હાલ જાણી લઈએ.
ખાટા મીઠા સંબંધોમાં વ્હાલ વાવી દઈએ.
ડૉ સેજલ દેસાઈ,
સુરત
-
ડીયર સાન્તા,
વિશ્વભરમાં
આ આખા વર્ષ દરમ્યાન,
ભયંકર બિમારીનો ભેગો થયેલો ભય,
અનિશ્ચિતતાના આંગણે અટવાતો અંધારપટ,
ઉંબરેથી ધીમે પગલે ચાલી આવેલી ઉદાસી,
પોતીકાં સ્વજનોને કાયમ માટે ગુમાવ્યાની પીડા,
આ બધુંયે
ચાલ્યું જાય
આ વર્ષની માફક જ
હંમેશ માટે....
એવી
કોઈ ગીફ્ટ અમને આપી જાવ !
ડૉ.સેજલ દેસાઈ
-
એક એવો રોબોટ મળી જાય
જે
ઘરની ચાર દીવાલોની સાથે વાતચીત કરીને
થાકેલા,
બહારની દોડતી - ભાગતી દુનિયાથી બેખબર,
સુર્યોદય કે સૂર્યાસ્ત નો અંદાજ પણ
એક નાનકડી બારીમાંથી આવતાં કિરણોથી લગાવતાં,
પોતાની એક એક ક્ષણની જીંદગીનો ભાર
બીજાને ખભે નાખતાં,
અસહાય , જીર્ણ થઇ ગયેલા શરીરને
થોડા સમય માટે
ફરીથી
પહેલા જેવું જ
સ્ફૂર્તિથી ભરપૂર ,
પાંચેય ઇન્દ્રીયો ચુસ્ત દુરસ્ત બનાવીને,
બહારની દુનિયામાં સહેલ કરાવીને,
દોસ્તો સાથે ગેલ ગમ્મત કરાવીને,
ફરીથી
યથાસ્થાને ગોઠવી દે..
ફરીથી
મૃત્યુની રાહમાં ..
-