જે મારા માટે વિશેષ છે,
મળવાનું એને નિષેધ છે.
કોતરેલા બે નામ ને દિલ,
અવશેષ છે અવશેષ છે.

-

શબ્દથી હિમાલયની ટોચને સ્પર્શી શકું છું.
ને લહેર બની હું કિનારાને ય સ્પર્શી શકું છું.
જોયો નથી તો છે જ નહિ હું નથી માનતો,
ખુદને ખોવું જે ઘડી હું ખ઼ુદા સ્પર્શી શકું છું.

-

કથા અમારી કેવી મળતી આવે છે.
પ્રથમ ઓટ ને પછી ભરતી આવે છે.
ડુબતો હોવું સાગરમાં એ જ ક્ષણે,
ભટકેલી નાવ સામે તરતી આવે છે.

-

વધું પડતો હું મારી મ્યાનમાં રહું છું,
હોવું એકલો ત્યારે ધ્યાનમાં રહું છું.
સમજુ છું જગતને છું સભાન માટે,
ક્યારેક ક્યારેક જરી ભાનમાં રહું છું.

-

કલમમાં તલવારની ધાર રાખું છું,
શબ્દો વચ વાર્તાનો સાર રાખું છું.
ઘા સાથે મલમ ને પાટો બાંધવા,
નાંજુક એ રેશમનો તાર રાખું છું.

-

છે બધું મોહ માયા એવું સમજાવે છે,
બધા દર્દમાં એક જ દવા પીવડાવે છે.
આપણો લોટ ને આપડું જ તેલ લઈને,
ઢોંગી બાબા ખુદનો રોટલો પકાવે છે.

-

તું મનાવિશ એ આશાએ રિસાઈ જઉં છું,
થોડી વાર લાગે તો પાછો મૂંઝાઈ જઉં છું.
જો કેવો રસ્તો કાઢ્યો તારી હૂંફ પામવાનો!
કર્યા પછી નાટક થોડોક શરમાઈ જઉં છું.

-

જીંદગી કરે છે કેવાં-કેવાં તમાશા,
ખુશી ટૂંકી ને લાંબી રાખે હતાશા.
છે જરૂરી જીવવા મીઠાં પતાસા,
સ્વરૂપ ભલે હોય ખોટા દિલાસા.

-

શહેરનાં રસ્તા આજે સાંકડા છે,
ને બાગમાં રાહ જોતાં બાકડા છે.
કાલને જીવવા આજે મરતાં લોકો,
મૂળથી કપાયેલા સૂકા લાકડા છે.

-

પ્રેમથી મોટો કોઈ ભ્રમ નથી,
છેતરાયો હું પણ, કમ નથી.
જેમાં વાયદા છે, સમ નથી,
એવાં પ્રેમમાં, કોઈ દમ નથી.

-