ବାଉଳାରେ ଯେବେ ନାମକୁ ଲେଖିଲି
ଶିଉଳୀର ପାଖୁଡ଼ାରେ
ଜାଣି ମୁଁ ନ ଥିଲି ଝରିଯିବ ବୋଲି
ରାତି ପାହିଗଲା ପରେ ।।ବେଳାଭୂମି-
ଆଖିରେ ନାଚେ ଶ୍ରାବ... read more
ରୂପକାର
**********
କାହିଁକି ଜାଣେନା ନିଗୂଢ଼େ ଗଢ଼େ ମୁଁ
ତାର ସେଇ ପ୍ରତିରୂପ
ଜାଣେନା ସମାଜ ନୀତି ନିୟମରେ
କେତେ ପୁଣ୍ୟ କେତେ ପାପ,
ବିବଶ ଅବା ମୁଁ ଅବଶ ତାହା ବି
ନିଜେବି ପାରେନା ଜାଣି
ବୋଧ ହୁଏ ଏହା ବାସନା ବାସରେ
ଗୋପନ ମନ କାହାଣୀ,
ନିଘୋଡ଼ ତନ୍ଦ୍ରାରେ ରୁପଦିଏ ଯେବେ
ରୂପସୀ ଅନ୍ଧାରି ରା଼ତ୍ରେ
କେବେ ଲୁହ କେବେ ପ୍ରଣୟ ମଦିରା
ଝରି ଭରେ ମୋର ପାତ୍ରେ,
କେବେ ନିହାଣରେ କେବେ ଲେଖନୀରେ
କାଵ୍ୟେ ହେଉ ବା ଗଳ୍ପେ
ଜାଣେନା କାହିଁକି ରୂପ ଦିଏ ବସି
କିଛି ପୁଣ୍ୟ କିଛି ପାପେ ।।
ତପନ ଦୀକ୍ଷିତ(ବେଳାଭୂମି)
ନାସିକେଶ୍ୱର, କାକଟପୁର, ପୁରୀ-
मैं ने हर बार तुझ से मिलते वक़्त
तुझ से मिलने की आरज़ू की है
तेरे जाने के बाद भी मैं ने
तेरी ख़ुशबू से गुफ़्तुगू की है
✨❤️-
But you made it easy for me
You have reached through soul
Now I am what I want to be
It was not easy to try
By Eve Yong-
ପ୍ରଣୟ ମନ୍ଦିର ରୂପସୀ ପ୍ରେୟସୀ
ଆଗୋ ମୋ ଅଳକାନନ୍ଦା
ନିଭୃତ ପ୍ରହର ମନ-ମାନସୀ ଗୋ
ମଧୁକ୍ଷରା ମଧୁ ଛନ୍ଦା,
ନଶ୍ୱର, ନାସ୍ତିକ, ବାସନା ବିଭୋର
ପୁରୁଷଟିଏ ମୁଁ ତୁମ
ଅହରହ ଯା'ର ପ୍ରଣୟ ବନ୍ଦନା
କିବା ଦିବା କିବା ଯାମ
ଭାବି ଦେଲେ ତୋତେ ଝରିଯାଏ ମୋର
ଲେଖନୀରୁ କେତେ ବୁନ୍ଦା,
ଯେଉଁ ବୁନ୍ଦା ମିଶି ବହି ଯାଏ ହୋଇ
ଶବ୍ଦର ମହାନନ୍ଦା ।।ବେଳାଭୂମି-
https://www.facebook.com/bela.bhumi.5
https://www.instagram.com/bela_bhumi/
https://twitter.com/BelaDixit
https://www.yourquote
ଆଷାଢ଼ କୁ ତୋର ନାମେ କରିଦେଲି
ଶ୍ରାବଣକୁ ଡାକି ଆ........
ଦେଖିଯା' କେମିତି ଦେହ ଛୁଇଁଛି ମୋ
ବଇଶାଖୀ ଝାଞ୍ଜି ବାଆ,
ଜହ୍ନ ନାହିଁ ଆସି ସଞ୍ଜ ନଇଁଲାଣି
ଖାଲି ଗୁଡ଼େ ଲାଞ୍ଜି ତାରା
ଆଖିରେ ଆଖିଏ ଅକୁହା ନିଦ ମୋ
ସପନ ଦଉନି ଧରା ।।
ତପନଦୀକ୍ଷିତ(ବେଳାଭୂମି)
ନାସିକେଶ୍ୱର, କାକଟପୁର, ପୁରୀ
ଦୂରଭାଷ-୮୦୦୦୦୭୨୬୨୯-
ତୁମେ ..
ଅନାବୃତ ଏକ ବିରହୀମନର
ବାସନାର ଉନ୍ମାଦନା
ତନ୍ଦ୍ରା ବିଜଡିତ ସପନ ପଲକେ
ଅପରୂପା ଅନ୍ୟତମା,
ନିଭୃତ ନିଶୀଥ ନିଃସଙ୍ଗ ପ୍ରହରେ
ସୁନୟନୀ ସମ୍ମୋହିନୀ
ମନ ନିର୍ଜନେ ମନସ୍କା ମୋ ତୁମେ
ମଦାଳସା ମନସ୍ବିନୀ।।ବେଳାଭୂମି-
ସତ୍ତ୍ୱ ରଜ ତମ ତ୍ରିଗୁଣୀ ଦିନର
ମାନବ ମୁଁ ଜଗନ୍ନାଥ
ପ୍ରଭାତେ ସଂସାର ମଧ୍ୟାହ୍ନେ ଅର୍ଥର
ରାତ୍ରିରେ ମୈଥୁନ ରତ,
କ୍ଷଣ ଅନୁକ୍ଷଣେ ଅହଂର ଦାସତ୍ୱେ
ଜୀବନଟା ଯାର ରତ
ସେ କାହୁଁ ବୁଝିବ ଭାବ ନିର୍ମାଲ୍ୟକୁ
ଆଉ ତୋର ପରମାର୍ଥ? ,
ବ୍ୟସ୍ତତା ଆବୋରି ଜୀବନ ବିତାଏ
ଜିହ୍ଵାଗ୍ରେ ମିଥ୍ୟାର ବାସ
ମର ଜଗତର ମାନବ ଟିଏ ଏ
କ୍ଷମିବେ ହେ ପୀତବାସ ।।ବେଳାଭୂମି-
ଫଗୁଣ ଫାଟରେ ଭାରି ଶିଉଳି ଲୋ
ପାଦ ଥିରି ଥିରି ପକା
ଋତୁ ସାରା ନାଲି ପବନେ ମହୁଲି
ବାଟରେ ଭେଣ୍ଡିଆ ଟୋକା ।।ବେଳାଭୂମି-
ଚିବୁକେ ଚୂର୍ଣ୍ଣ - କୁନ୍ତଳ ତୁମ
ନୟନେ ସରମି ଭାଷା
ରକ୍ତିମ ତୁମ ବିମ୍ବ ଅଧରେ
ପିଆଲେ ସୁରାର ନିଶା ,
ପ୍ରବାସୀ ପାନ୍ଥ ମୁଁ ତୃଷ୍ଣା ଆତୁର
ଆୟୁସେ ବାଟକୁ ଚାଲି
ଆସି ବସି ଅଛି ତୁମପାଇଁ ରାଣ
ଫେରାଇ ଦେବନି ଖାଲି ।।ବେଳାଭୂମି-