दुःख हर्ता येतोय.. संकटांनी पुढच्या वर्षी यावे.

पुढच्या वर्षीही 'विघ्नहर्ता' येईल. तोचं सुख कर्ता आहे.

-

Finally... हा! म्हणजे न थांबणारा पहिला पाऊस आला तर. तू ही न थांबताच बोलतेस म्हणा. नुसती बडबड.
मला आठवतंय तू म्हणाली होतीस, पहिला पाऊस आला की माझ्यासाठी काहीतरी लिही. ते चहा भजीच समीकरण तुला लागू होत नाही. खिडकीत बसुन बाहेरच्या छत्र्यांमध्ये लपलेले चेहरे तुलाही पहायचे नसतील. तुला आवडणारा हा महिना, हा ऋतू आणि आज आलेला हा पहिला पाऊस अगदी तुझ्या सवयी प्रमाणे आहे.
" इबादत करो तो यकीन भी सुकून हो जाए
तुमसे मिलने की चाहत ये बारिश भी रखता था "
तुला जेवढी घाई होती ना तेवढीच घाई या पावसाला सुद्धा होती.
एकमेकांना भेटणं, बहरणं, छत्री असून सुद्धा भिजणं,
बराच वेळ तिथेच उभं राहून त्याच्याकडे तक्रार करणं, आणि 'तो' आलाय, खूप सार्‍या आठवणी, आनंद घेऊन याने भिजलेल्या कपड्यांकडे न पाहता शांत आणि तृप्त झालेल्या आपल्या मनाला तसचं कायम तरुण ठेवणं. हे तुझं वैशिष्ट्य.
अजून परतीच्या पावसाला बराच वेळ आहे. आत्ता आत्ता आज सुरू झालेल्या पावसात स्वतः ला 'भिजवून' घे.
काजव्यांची मैफिल तुझ्या भेटीस नक्की येईल.

-

'लिखने' की 'आदत' अब 'पुरानी' हो गयी हैं।

खैर ......, तेरे लिए लिखना हर बार 'नया' लगता हैं।

-

मी कधीच हा विचार नाही करत की, 'तू' माझ्यासाठी काय केलं.


माझा नेहमी हाच विचार असतो की, मी 'आपल्या' 'दोघांसाठी' काय करावं.

-

पहले तो उसने 'जी भरके' दिल से 'खेला' ।

और बाद मे कहा, उसे उस बात का 'खेद' हैं।

-

अस रेखीव, राखीव, आखीव, तोलून, मोजून, मापून, ठरवून नाहीच होत तुझ्यासाठी लिहिणं...
एकदा पाहिलं तुला तेव्हा....., त्या दिवशी,.... आणि मग......, आणि मग अचानक, सहज अगदी सहज, खरं, साहजिक असलेलं तुझ्यासाठी लिहीत गेलो.
ठरवून, मुद्दाम, फार फार खोट मी भविष्याबद्दल लिहू शकतो. ज्या बद्दल मला कल्पना नाही. ना मी ते पाहिलं, ना अनुभवलं., ते काही ही असू शकतं, अगदी काहीही. पण तुझ्याबद्दल, तुझ्यासाठी लिहिलेलं प्रत्येक वाक्य, शब्द हा 'तुझ्यासाठीच' 'होता' आणि तुझ्यासाठीच 'असेल'. त, त, प, प, हे माझंही होत तुझ्यासमोर. पण हो, नाही, कदाचित यात अडकून कधीच नाही...!!!

-

आखिर' में सब 'ठीक' हो जाता हैं ।

'मसला' 'शुरुवात' का ही हैं।

-

बेशुमार, बेमिसाल, बेहिसाब, बेद़ाग हैं मेरा प्यार ।
बेखयाल, बेपरवाह ना थे ना होंगे ।
'बर्बाद' हो चुकी जिंदगी 'बेहतरीन' बनाएंगे

तुम बस आखिर तक मुझसे 'बंधे' रहना ।

-

मैं नहीं चाहता के हम दोनों बदल जाए।

मेरा गुस्सा तुम सवारना,
तुम्हारा बचपना मैं संंभालूंगा।

-

काल ती म्हणाली, खूप छान बोलतोस तू अरे.
त्यावर मी म्हणालो, तेच बोललोय, जे खरं आहे बरे.
मी कौतुक न्हवतं केल होत तीच, मुळात ती आहेच तशी साखरेला मुंगी लागावी अशी.
सणाला तिच्या घरात गूळ नसेल तरी ठीक आहे.
' ती ' आणि तुपावरची पुरणपोळी बहुतेक एकच आहे.
सुदामाचे पोहे लक्षात नसतील पण तिला सोलकढी आवडते हे लक्षात राहीलं.
मोतीचूर चा लाडू आणि पाकात बुडालेला गुलाबजाम अगदी तिच्या सारखे दिसतात.
माझं वाचन कमी झालंय अगं. साठवलेले शब्द तुझ्यासाठी संपलेत.
एखाद्य नवीन वाक्य, नवीन शब्द, नवीन रचना, नवीन ओळ सुरुवातीलाच तुझ्यापर्यंत येऊन थांबते.
काय लिहावं, कस लिहावं, कुठून सुरवात आणि शेवट काय असावा यातच अडकून बसतो.
जिथून सुरवात करावी तेही अपूर्ण आणि जिथे संपवावं
तेही कमीच यात गुंतून बसतो.
कशाचीही तुला उपमा देणे, कोणासोबत तुलना करणे हे चुकीचच ठरेल. कारण तू त्याहूनही वेगळीच ठरशील.
तू राग, त्रास, अबोला, हासणं, रडणं याच उत्तम उदाहरण आहे.
बाकी उरलं, सुरलं, तुझ्यासाठी, तुझ्याबद्दल लिहिलेलं हे कमीच आहे.
आणि हो, मला वाटतं तसं नवीन शब्दकोश घ्यावाच लागेल कारण,
तुझ्या स्वप्नांसाठी, आनंदासाठी, आणि जे तू आहेस ती तशीच कायम राहावीस यासाठी पुन्हा पुन्हा लिहावं लागेल.....!!!

-