நினைத்த போதெல்லாம்
தூக்கி வைத்து கொண்டாடலாம்
பின் தரையில் போட்டு மிதித்து
உடைக்கலாம்...
பிறகு பாவப்பட்டு அதையெடுத்து
ஒருவாறாக ஒட்டி விடலாம்...
ஓரம் போடலாம்...
என்ன வேண்டுமானாலும்
செய்யலாம்...
வேறெதுவும் கலக்காமல் வெறும்
அன்பினால் மட்டும் செய்யப்பட்ட
இதயங்கள்...
எப்போதுமே ஒரு பொம்மை தானே
மனிதர்களுக்கு...!

-

அதிசயித்தார்கள்...
பிரமித்தார்கள்...
சிலாகித்து சிலாகித்தே
சலித்து போனார்கள்...
பின்பொருநாள்
மாயமானார்கள்...
அப்போதும் இப்போதும்
எப்போதும் போலவே...
நான் நானாகவே...!— % &

-

வரிசையாக அடுக்கப்பட்ட தொட்டிச்செடிகளில்
பார்வையை பதித்த விழிகளில் பதிய
மறந்த மேடுபள்ளங்களின் பரிசளிப்பில்...

பாத்துமா விழுந்துடப்போறயென்ற அக்கறைக்கு
மெல்லிய புன்னகையில் நன்றி உதிர துவங்க...

செவியோரம் ஒலித்த குரல் இங்க அப்படி தான்
அக்கறையும் இருக்கும் ஆப்பும் இருக்கும்...

இதற்கும் கூட அதே ஒற்றை புன்னகை...

யாரோ ஒருவருக்கு யாரோ ஒருவரின்
அக்கறை ஆப்பாக மாறிய பின்பு...

யாரும் யாரோடும் பகிரும் அக்கறையெல்லாம்
ஆப்பாக பார்க்கப்படுவதில் என்ன
நியாயம் இருந்திடக்கூடும்...?

ஒரு பானை சோற்றுக்கு வேண்டுமானால்
ஒரு சோறு பதமாக இருக்கலாம்...!
ஆனால் மனிதர்களுக்கு...?

-

புரிந்தும் ஏற்காமலிருப்பது
மனதின் தவறு...
மனிதர்களின் தவறல்ல...!

-

விழாக்கால தள்ளுபடிகள்...
வேண்டியதாகவே இருந்தாலும்...
ஏனோ...
தலையில் கட்டப்பட்ட உணர்வை
தவிர்க்க முடிவதில்லை...! — % &

-

பொதுவான அபிப்ராயம்
பொருந்திப்போவதில்லை
எல்லோர்க்கும்...
ஒரு முறை நாம் பெற்ற அனுபவமே
அடுத்த முறைக்கு முரண்படுகையில்...
யாரோ ஒருவர் ஒரு முறை பெற்ற
அனுபவத்தில் கொண்ட அபிப்ராயம்
எப்படி பொருந்திப்போகும்
எல்லோருக்கும்..?— % &

-

கவிதைகளை விரும்பி
பின்னூட்டம் எழுதுபவர்...
கவிதைகளை விரும்பாமல்
பின்னூட்டம் எழுதுபவர்...
கவிதையும் விரும்பாமல்
பின்னூட்டமும் எழுதாமல்
தங்கள் கவிதைகள் மூலம்
ஆழமாக விமர்சிப்பவர்..
பலவகை மனிதர்கள்....

-

உறவுகளை தக்க வைக்க எண்ணி
உன்னை நீ தொலைத்து விடாதே..
குறைகளை மட்டுமே தேடுபவர்கள்
யாரிலும் திருப்தி காண மாட்டார்கள்..
நீ நீயாக இருக்க கற்றுக்கொள்
உனக்கானவர்கள் உன்னை வந்தடைவர்!

-

வேறென்ன சொல்ல...?— % &

-

தானாய் கழன்று
விழுந்த முகமூடியின்
வெற்றி புன்னகை...
தரித்த வேடத்தின்
துல்லியத்திற்காக...!

-