முதன் முதலில் கவிதை
எழுதும் போது

உளறல்களில்
ஆரம்பித்த வரிகள்

உதறல்களில்
முடிந்தது உணர்வுகள்

நல்லாருக்குமா நல்லாருக்காதா
என்று வினா வினவியது

சிந்தனையில் தொடர்கிறேன்
எண்ணங்களில் பயணிக்கிறேன்

பற்றற்ற வரிகளில் பற்றுக் கொண்டேன்
கவிதைகளின் சுவாசமாக
மாறிப்போனேன்

-

கீரையை விட எளிதாக
கிள்ளி எறியப்படும்
உணர்வுகளுக்கு துளியும்
மதிப்பு இருப்பதில்லை...
அடுத்து அடுத்து முளைத்து
விடுகிறதே...!

-

உணர்வொன்றின் விழிப்பில்
ஆழ் நிலை உறக்கத்தில்
ஆழ்ந்த மூளையின் விழிப்பென்பது
அவ்வளவு எளிதல்ல...
சில காலம் பிடிக்கலாம்...!

-

எளிதாக
கிடைக்கும்
எதுவும்
இப்படித்தான்......
உன் உதாசீனங்களில் 
என் உணர்வுகள்!

-

அதை உணர கொஞ்சம்
உறங்க விடு
உந்தன் கவலைகளை...

-

தனக்கு வேண்டிய பதிலை
சாதகமாக்கி தரும் மௌனம்...
எனக்கு மட்டும் ஏனோ
கேள்வியாகவே நீடிக்கிறது...
உணர்வுகளால் பூட்டப்பட்டிருப்பதாய்
நான் உணரும் அதை
உடைக்கவோ ஊகிக்கவோ
மனமில்லாமல்...!

-

விளக்க கூட முடியாத உணர்விற்கு
என்ன பெயர் வைப்பது?...
ஏதோ ஒரு பெயரை வைத்து அதற்குள்
அதை அடைத்து வைத்து...
இது தான் அது இப்படித்தான் இருக்க
வேண்டும் அது என்று வரையறுப்பதை
விடவும்...
அது விளக்க முடியாத ஏதோ
ஒன்றாகவே இருந்து விட்டு
போகட்டுமே...!

-

அதெப்படி...
நினைப்பதையெல்லாம்
சொல்லிவிட்டு
வெகுதூரம் சென்றுவிட்டாய் ...
வழக்கம்போலவே
வெளிப்படுத்த முடியாத
என் உணர்வுகள்
மரணக்கூடுகளுக்குள்ளே
குஞ்சு பொரித்தபடி...

-

உணர்வுகளை பிரதிபலிக்காத
கவிதைகள் கிடையாது...
ஆனால் எல்லா கவிதைகளும்
அவரவர் உணர்வுகளையே
பிரதிபலிப்பது கிடையாது...!

-

ஒப்பனையிடப்பட்ட
உணர்வுகள்
அதரங்களில்
உருவமாய் பதிந்து...
அருவமாகியும்
அகன்று போகாமல்....
அப்படியே நின்று விட...
இறுமாப்பில் மின்னிய
நம்பிக்கையோ
இடிந்து கிடக்கிறது !

-