आई-वडील...
स्वार्थी जगात एकमेव निस्वार्थी असं नातं, म्हणजे आई अणि वाडील...
नेहमी मुलांचेच कौतुक आई-वडीलांनी करावे असे कुठे लिहिले आहे..???
कधीतरी मुलांनीही प्रेमाची पावती त्यांना दिली म्हणुन कुठे बिघडले???
आजचा हा छोटासा प्रयास याचसाठी...
लहानपणापासून वैगेरे सुरुवात नाही करत, कारण जेवणाची वेळ कवितेतच निघुन जाईल..
आम्ही "मोठे" झालो अणि होत राहू, कारण तुम्ही तुमची स्वप्ने छोटी केलीत...
आम्हाला उंच उडता यावे म्हणुन तुमच्या आकांक्षांची पुरचुंडी तिजोरीत ठेवलीत...
आज आम्ही धाउ शकतो कारण पायांना गति तुम्ही दिलीत...
उंच भरारी घेण्याची ताकत पंखात आमच्या तुम्हीच भरलीत...
गरुडाची झेप घेतली तरी, जमिनीला धरून रहायची शिकवण ही तुम्हीच दिलीत..
किती ही मोठे झालो तरी तुम्हीच मुळे आहात आमची..
कितीही यशस्वी झालो तरी, तुमच्याशिवाय त्याला किम्मत नाही..
किती ही नाव कामावले तरी तुमच्या शाबासकी शिवाय त्याला अर्थ नाही...!!
-