ସେ ରାତି ବି କି ରାତି, ଯେଉଁ ରାତିରେ ଜହ୍ନର ଶୀତଳ କୋମଳ
ଜ୍ୟୋସ୍ନାର ସ୍ପର୍ଶ ଟିକିଏ ନାହିଁ
ସେ କ୍ଷଣ ବା କି କ୍ଷଣ, ଯେଉଁଥିରେ ଏ କଳଙ୍କିତ ନାୟକର ହୃଦୟରେ ତୁମ ଛବି ହିଁ ନାହିଁ

-

ନିଖୁଣ ଭାବେ କେ ଗଢ଼ିଲା ତୁମକୁ, ସୁନ୍ଦର ଠୁ ବି ଅଧିକ ସୁନ୍ଦର
ଶାନ୍ତ ମନକୁ ମୋ କରେ ବିଚଳିତ, ତୁମ ପାଉଁଜିର ସେ ଘୁଙ୍ଗୁର

-

ଜଗତର ନାଥ ଚକା ଆଖି ଖୋଲି
ଥରେ ତୁମ ଜଗତକୁ ଦେଖିନିଅ,
ଦୁଃଖୀର ଦୁଃଖର ହେଉଛି ସଉଦା
ସେ ସଉଦା ହାଟେ ଥରେ ବୁଲିଯାଅ |
ଆଜି ଏକାଦଶ ଅବତାର ନିଅ
ପାପର ବିନାଶ ନିମିତ୍ତ,
ପୁଣି ବାର ହାତ ଖଣ୍ଡା ଧରି, ସତ୍ୟଯୁଗ ଆଣି ଦିଅ ||

-

ସ୍ମୃତିର କବାଟ ସେପାଖୁ ଶୁଭେ ପ୍ରିୟା ତୁମ ପାଉଜିର ରୁଣଝୁଣୁ ଶବ୍ଦର ଝଙ୍କାର
ଏ କଳଙ୍କିତ ନାୟକ ଏବେ ବି ଦ୍ୱନ୍ଦରେ ଇଏ ତୁମେ ନାଁ ତା'ର ପ୍ରତିଧ୍ୱନି ଭାବନାର

-

ରାଗ ଅଭିମାନ ସୀମା ସବୁ ମୋର, ତୁମ ପାଖେ ହିଁ ସରିଯାଏ
ତୁମ ଦୁଇ ଆଖି ଦେଖିଦେଲେ ଥରେ, ଓଠ ମୋ ନିରବୀ ଯାଏ

ହୃଦୟକୁ ତୁମ ପାଉଥିବି ଭଲ, ମଥା ଛୁଇଁ ଆଜି ଦେଲି ମୁଁ କଥା
ଆଖିରୁ ଲୁହ ଆସିଲା ବେଳକୁ, ମୋ ଛାତିରେ ଥାଉ ତୁମରି ମଥା

-

ଏ ପ୍ରାପ୍ତି ଆଶାୟୀ ଦୁନିଆର ସୀମାକୁ ପ୍ରିୟା ଯେବେ ତୁମେ ଡେଇଁଯିବ
ସେ ଦୁନିଆ ଆର ପାରେ ଯାଇ ତୁମେ ଏ କଳଙ୍କିତ ନାୟକକୁ ଭେଟିବ

-

ଏ ପ୍ରେମର ମାନେ ଅଜଣା ଥିଲେ ବି କାହିଁ ହୋଇଯାଏ ପୁଣି ପ୍ରେମ
ଥରେ କହିଯାଅ, ଆଜିବି ପ୍ରିୟା ଝୁରୁଛି ତୁମକୁ ଆସି ଦେଖିଯାଅ

-

ତୁମ ପାପୁଲିରେ ମୋ ପାପୁଲିକୁ ଥୋଇ ସବୁ କଷ୍ଟ ମୋ ଠାରେ ହୁଏତ ମୁଁ ନ ନେଇପାରେ
ହେଲେ ଏ ଦୁନିଆର କୌଣସି କଷ୍ଟ ନାହିଁ ଯେ କଳଙ୍କିତ ନାୟକକୁ ଡେଇଁ ତୁମ ଯାଏ ଆସିପାରେ

-

ଯିବ ଯଦି ଯାଅ ତୁମେ ପ୍ରିୟା, ଏ କଳଙ୍କିତ ନାୟକର ଅଭିଯୋଗ କିଛି ନାହିଁ
ଚାଲି ଯିବା ବେଳେ ସାଥିରେ ତୁମର, ଆମ ସ୍ମୃତିକୁ ନେଇଯାଅ ନାହିଁ କୁହ କାହିଁ ?

-

ସ୍ବପ୍ନ ପ୍ରଦେଶର ଅନିନ୍ଦ୍ୟ ସୁନ୍ଦରୀ, ତୁମେ ମୋ ନୀଳ ନୟନା
ସେ ନୀଳ ନୟନ ଭୃଲତା ନାଚିଲେ, ହୋଇଯାଏ ଆନାମନା

-