ਓ ਮਹਿੰਗੀਆਂ ਚੀਜਾਂ ਦੇ ਵਪਾਰੀ ਸੀ ਤੇ ਅਸੀਂ ਇੱਕ ਛੱਲੇ ਨਾਲ ਦਿਲ ਜਿੱਤਣ ਨੂੰ ਫਿਰਦੇ ਸੀ

-

ਕਦਰ ਆਪਣੇ ਆਣ ਵਾਲੇ ਕੱਲ਼ ਦੀ ਕਰ ਬੰਦਿਆ
ਇਮਾਨ ਦਾ ਕੀ ਆ ਇੱਥੇ ਲ਼ੋਕੀ 'ਚੰਦ' ਪੈਸੇ ਵੇਖਕੇ
ਰਾਹ ਬਦਲ਼ ਜ਼ਾਂਦੇ ਨੇ

-

ਮੱਸਿਆ ਜਿਹੀ ਰਾਤ ਤਾਰਿਆਂ ਜਿਹੇ ਚੰਨ ਤੋਂ ਬੇ ਖਬ਼ਰ ਭਟਕ ਰਿਹਾ ਵਿੱਚ ਅਸਮਾਨੀ......

-

ਲੜੇ ਤਾਂ ਬੋਲ ਸੀ ਆਪਸ 'ਚ' ਮਹੁੱਬਤ ਤੇ ਅੱਜ ਵੀ ਹੈ ਇੱਕ ਦੂੱਜੇ ਲਈ

-

ਬੱਸ ਪੈਸਾ ਹੀ ਮੇਰੇ ਤੇ ਮੇਹਰਬਾਨ ਨੀ ਹੋਇਆ
ਦਰਦ ਨੂੰ ਤੇ ਬੇ-ਇਨਤੇਹਾ ਮਹੁੱਬਤ ਆ ਮੇਰੇ ਨਾਲ਼

-

ਆਖ਼ਿਰ ਨੂੰ ਸੋਚ ਕੇ ਹੀ ਛੱਡੀ ਸੱਜਣਾ ਸਿਵਿਆਂ ਤੇ ਪਏ
ਉੱਠ ਕੇ ਨੀ ਆਇਆ ਕਰਦੇ

-

ਬਹੁਤੀਆ ਕਦਰਾ ਕਰਕੇ ਕਲ਼ੰਕ ਬੇਕਦਰ ਦਾ ਮੱਥੇ ਲੱਗਿਆ

-

ਪੱਲੇ ਚਾਰ ਪੈਸੇ ਹੈ ਤੇ ਬੇਈਮਾਨ ਵੀ ਤੇਰੇ ਆ ਮਿੱਤਰਾ

-

ਚਾਅ ਇਸ਼ਕ ਕਰਨ ਦਾ ਵੀ ਲੱਥਜੂ ਬੱਸ ਕਰਕੇ ਵੇਖਓ

-

ੳੁਹਨਾਂ ਵੀ ਬਿਨਾਂ ੲਿਤਲ਼ਾਹ ਕੀਤੇ ਸਾਨੂੰ ਦੋਸ਼ੀ ਕਰਾਰ ਕਰਤਾ ਜਿਹੜੇ ਮੇਰੇ ਸਾਹ ਤੋਂ ਵੱਖ ਸਾਹ ਲੈਣ 'ਚ' ਵੀ ਕਤਰਾਂਦੇ ਸੀ

-