ਸ਼ਰਧਾਂਜਲੀ

ਅੱਜ ਅੱਖਰ ਥੋੜੇ ਪੈ ਗਏ,
ਜੋ ਅੱਖਰਾਂ ਨਾਲ ਹੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਕਹਿ ਗਿਆ।
ਕਿੰਝ ਘਾਟਾ ਪੂਰਾ ਕਰਾਂਗੇ ਤੁਹਾਡਾ,
ਜੋ ਇਸ ਦੁਨੀਆਂ ਤੇ ਹੈ ਪੈ ਗਿਆ।

ਆਪਣੀ ਕਲਮ ਦੀ ਰੋਸ਼ਨੀ ਨਾਲ,
ਜੋ ਪੰਜਾਬੀ ਸਾਹਿਤ ਨੂੰ ਰੁਸ਼ਨਾ ਗਏ।
ਜਿੰਦਗੀ ਦੇ ਤਜਰਬਿਆਂ ਨੂੰ,
ਆਪਣੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਵਿੱਚ ਛਪਵਾ ਗਏ।

ਜਿਹਨਾਂ ਦਾ ਕਾਗਜ ਕਲਮ ਨਾਲ ਮੋਹ ਬੜਾ ਸੀ,
ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਪਿਆਰ ਦਾ ਸਾਗਰ ਬੜਾ ਸੀ।

ਉਹ ਅਲੋਲਕ ਸੂਰਜ ਅੱਜ ਅੱਖੋਂ ਉਹਲੇ ਹੋ ਗਿਆ,
ਦਿਲਸ਼ੇਰ ਸਿੰਘ ਨਿਰਦੋਸ਼ ਲੱਗਦਾ ਏ,
ਇਸ ਜਹਾਨ ਚ ਕਿਤੇ ਖੋਹ ਗਿਆ।

ਸਾਹਿਤ ਦੇ ਪੰਨਿਆਂ ਉਪੱਰ ਉਹ ਹਮੇਸ਼ਾ ਜਿੰਦਾ ਰਹਿਣਗੇ,
ਦੁਨੀਆਂ ਤੋਂ ਜਾ ਕੇ ਵੀ ਉਹ, ਸਾਡੇ ਦਿਲਾਂ ਵਿੱਚ ਵੱਸਦੇ ਰਹਿਣਗੇ।

ਬਲਜੀਤ ਦੀ ਉਹ ਕਲਮ, ਅੱਜ ਹੰਝੂਆਂ ਨਾਲ ਹੈ ਭਿੱਜ ਗਈ,
ਇਹ ਕਲਮ ਸੀ ਦੇਣ ਉਹਨਾਂ ਦੀ, ਜੋ ਕਾਗਜ ਤੇ ਹੈ ਕੰਬ ਗਈ।

ਤੁਹਾਡੇ ਦਿਖਾਏ ਸੁਪਨਿਆਂ ਨੂੰ ਮੈਂ ਜਰੂਰ ਸਾਕਾਰ ਕਰਾਂਗੀ,
ਆਪਣੀ ਹਰ ਕਿਤਾਬ ਵਿੱਚ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਜਿੰਦਾ ਰਖਾਂਗੀ..
ਹਮੇਸ਼ਾ ਜਿੰਦਾ ਰਖਾਂਗੀ...

-

ਤੇਰੀ ਯਾਦ ਬਹੁਤ ਹੈ ਆਉਂਦੀ, ਹਰ ਵਕਤ ਮੈਨੂੰ ਹੈ ਸਤਾਉਂਦੀ
ਤੇਰੇ ਤੋਂ ਦੂਰ ਰਹਿ ਕੇ ਮੈਂ ਵੇਖ ਲਿਆ
ਦਿਨ ਰਾਤ ਤੈਨੂੰ ਮੈਂ ਯਾਦ ਕਰਾਂ, ਹੁਣ ਤੇਰਾ ਸੁਪਨਾ ਲੈ ਕੇ ਮੈਂ ਵੇਖ ਲਿਆ

ਤੇਰੇ ਪਿਆਰ ਦੇ ਅਹਿਸਾਸ ਦਾ, ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਹੀ ਜੀਵਨ ਦੇ ਆਸ ਦਾ
ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰਦੇ ਹੀ ਤੇਰੀ ਯਾਦ ਦਾ ਮੈਂ ਸੁਪਨਾ ਲੈ ਕੇ ਵੇਖ ਲਿਆ
ਤੂੰ ਨਹੀਂ ਤੇਰੀ ਯਾਦ ਸਹੀ, ਤੇਰਾ ਸੁਫ਼ਨਾ ਹੀ ਮੈਂ ਦੇਖ ਲਿਆ

ਜਦੋਂ ਇਕੱਠੇ ਰਹਿੰਦੇ ਸੀ, ਉੱਠਦੇ, ਬੈਠਦੇ ਤੇ ਖਹਿੰਦੇ ਸੀ,
ਲੜਾਈ ਨਹੀਂ ਇਹ ਪਿਆਰ ਸੀ, ਹੁਣ ਇਕੱਲਾ ਵੀ ਰਹਿ ਕੇ ਮੈਂ ਵੇਖ ਲਿਆ
ਹੁਣ ਤੂੰ ਨਹੀਂ ਤੇਰੀ ਯਾਦ ਸਹੀ, ਮੈਂ ਤੇਰਾ ਸੁਪਨਾ ਲੈ ਕੇ ਵੇਖ ਲਿਆ

ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਹਰ ਕੋਨੇ ਤੇ, ਅਸੀਂ ਦੋਨੋਂ ਇਕੱਠੇ ਰਹੀਏ
ਜੀਵਨ ਦੇ ਹਰ ਦੁੱਖ ਸੁਖ ਨੂੰ, ਆਪਾ ਦੋਨੋ ਇੱਕਠੇ ਸਹਿਏ
ਪਿਆਰ ਦੇ ਅਹਿਸਾਸ ਨੂੰ, ਮੈਂ ਅਜਮਾ ਕੇ ਵੇਖ ਲਿਆ
ਤੂੰ ਨਹੀਂ ਤੇਰੀ ਯਾਦ ਸਹੀ, ਤੇਰਾ ਸੁਪਨਾ ਲੈ ਕੇ ਮੈਂ ਵੇਖ ਲਿਆ

ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਹੈ ਇਸ਼ਕ ਬੜਾ, ਪਰ ਤੈਨੂੰ ਕਹਿਣ ਤੋਂ ਮੈਂ ਡਰਾਂ
ਅੱਜ ਤੇਰੀ ਤਸਵੀਰ ਨੂੰ ਮੈ ਕਹਿ ਕੇ ਵੇਖ ਲਿਆ
ਤੂੰ ਨਹੀਂ ਤੇਰੀ ਯਾਦ ਸਹੀ, ਤੇਰਾ ਸੁਪਨਾ ਲੈ ਕੇ ਮੈਂ ਵੇਖ ਲਿਆ

ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚੋ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਲੱਭਾ, ਪਰ ਕਿਸੇ ਦਾ ਵੀ ਨਾ ਚੇਹਰਾ ਤੱਕਾਂ
ਜਦੋਂ ਦਿਲ ਦੇ ਅੰਦਰ ਝਾਤੀ ਮਾਰੀ ਤਾਂ, ਤੈਨੂੰ ਦਿਲ ਵਿੱਚੋਂ ਹੀ ਮੈਂ ਲੱਭ ਲਿਆ
ਤੂੰ ਨਹੀਂ ਤੇਰੀ ਯਾਦ ਸਹੀ, ਤੇਰਾ ਸੁਪਨਾ ਹੀ ਲੇ ਕੇ ਵੇਖ ਲਿਆ।

ਸੁਲਤਾਨ ਸਿੰਘ

-

ਗ਼ੁਬਾਰੇ
ਸੁਣਿਆ ਹੈ ਮਿਹਨਤ ਕਰਕੇ ਖਾਣਾ ਚੰਗਾ,
ਅਸੀਂ ਵੀ ਤਾਂ ਮਿਹਨਤ ਕਰਦੇ ਹਾਂ
ਧੁੱਪਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਖੜੇ ਹੋ ਕੇ ਇਨਾਂ,
ਗੁਬਾਰਿਆਂ ਵਿੱਚ ਉਮੀਦ ਦੀ ਹਵਾ ਭਰਦੇ ਹਾਂ
ਕਦੇ ਚੱਲ ਹਟ, ਕਦੇ ਪਰੇ ਮਰ,
ਇਹੋ ਜਿਹੀਆਂ ਝਿੜਕਾਂ ਝੱਲਦੇ ਹਾਂ
ਇੱਕ ਚੌਂਕ ਤੋਂ ਦੂਜੇ ਚੌਂਕ, ਇੱਕ ਨਗਰ ਤੋਂ ਦੂਜੇ ਨਗਰ
ਰੋਜ਼ ਮਿਹਨਤ ਲਈ ਨਵਾਂ ਟਿਕਾਣਾ ਲੱਭਦੇ ਹਾਂ
ਫਿਰ ਵੀ ਇੱਕ ਸਵਾਲ ਹੈ ਸਾਡਾ ਉਸ ਰੱਬ ਕੋਲੋਂ ਕਿ
ਅਮੀਰਾਂ ਨੂੰ ਤੂੰ ਕਿਸਮਤ ਬਖਸ਼ੀ, ਗਰੀਬਾਂ ਪੱਲੇ ਮਜਬੂਰੀ
ਅੱਧੀ ਰੋਟੀ ਖਾ ਕੇ ਕਰਦੇ ਗੁਜਾਰਾ, ਕਦੇ ਨਾ ਮਿਲੀ ਪੂਰੀ

ਬਲਜੀਤ ਕੌਰ ਲੁਧਿਆਣਵੀ

-

ਵਾਅਦੇ

ਇਹ ਵਾਅਦੇ ਬੜੇ ਅਜੀਬ ਹੁੰਦੇ ਨੇ,
ਕਈਆਂ ਦੇ ਤਾਂ ਦਿਲ ਦੇ ਬਹੁਤ ਕਰੀਬ ਹੁੰਦੇ ਨੇ।

ਝੂਠੇ ਵਾਅਦੇ ਕਰਨ ਤੋਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਪਰਹੇਜ਼ ਰੱਖੀਂ,
ਝੂਠ ਨਾਲੋਂ ਕਹੀ ਸੱਚੀ ਗੱਲ ਕੌੜੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।

'ਬਲਜੀਤ' ਵਾਅਦਾ ਉੱਥੇ ਕਰੀਂ ਜਿੱਥੇ ਨਿਭਾਉਣਾ ਸੌਖਾ ਹੋਵੇ,
ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਹਰ ਵਾਅਦੇ ਦੀ ਉਮਰ ਥੋੜ੍ਹੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।

ਬਲਜੀਤ ਕੌਰ ਲੁਧਿਆਣਵੀ

-

कौन सच्चा साथ निभाता है

-

पापा की हर खुशी पे,
कुर्बान हैं यह बेटियां
पापा की मुस्कुराहट का,
राज़ है यह बेटियां
मानो या न मानो पापा की,
जान होती हैं यह बेटियां

-

कागज के पन्नों पर बस लकीरें रह जाती हैं
बचपन चला गया पर तसवीरें रह जाती हैं

-

एक दिन कागज ने कलम से पूछा....
'ए कलम मेरे बिना नहीं तेरी कोई पहिचान'

कलम बोली.....
'ए कोरे कागज मैने ही तो डाली है तुझ में जान'

इतने में सिआही आई और दोनों को समझाया
'क्यों मत मारी तुमारी इतना नहीं समझते
अगर मैं न होती तो तुम दोनों खाली ही रहते'

-

कौन कहता है कि हम खतरों से नहीं खेलते
आप के लिए ही तो सारी कायनात को कैमरे में समेट लाते हैं
Salute for All Journalists

-

सबर, सतोंख और अरदास की

-